Bir gönlü mü kırdın; ağlamalısın.

Yaralı yürekler, okşanmaktan hoşlanır yumuşak ellerle.
Uzattığın el, ipekten olsun.. söylediğin söz kalbten.. bakışların içten.. kucak açışın
candan… iltifatın inancından ve gadabın da adaletinden olsun..!!
*Başkalarına karşı alabildiğine müsamahalı, nefsine karşı da yüzde yüz
acımasız ve katı ol. Eden kendisine eder. Yapan bulur ve çeker..!!
Unutma! Kazanmak, koca bir ömür ister. Kaybetmeye ise ânlık gaflet yeter..!!
“Vefasız kimsenin gönlü gamla, matemle dolsun; vefası olmayan, şu alemde
olmasın, yok olsun!” (MEVLÂNA HZ)
*Bir gönlü mü kırdın; ağlamalısın. Hele özür dilemesini bilmiyorsan; senden
dost olmaz, Senden yâren olmaz.. ya incittiğin, kırdığın gönlü ALLAH (c.c.)
seviyorsa..! RASULULLAH (S.A.V.) seviyorsa..! hatta arz-ü sema dahi seviyorsa..!!
Nerden bileceksin, bilmiyorsun.. Bilseydin ödün kopardı dokunmaktan..
*Her varlığı yalnızca ALLAH’tan (c.c.) ötürü sevmek ve övmek gerektiğini asla
unutmamalısın…!!
”ALLAH (c.c.) seni mahlukattan uzaklaştırdığı zaman, bil ki sana kendi dostluğunun
kapısını açmak istiyordur” (Ataullah İskenderi)