Ey dipdiri meyyit, "İki el bir baş içindir."
Davransana... Eller de senin, baş da senindir!
His yok,hareket yok, acı yok... Leş mi kesildin?
Hayret veriyorsun bana... Sen böyle değildin.
Kurtulmaya azmin neye bilmem ki süreksiz?
Kendin mi senin, yoksa ümidin mi yüreksiz?
Ye's öyle bataktır ki; düşersen boğulursun.
Ümide sarıl sımsıkı, seyret ne olursun!
Azmiyle, ümidiyle yaşar hep yaşayanlar,
Me'yûs olan ruhunu, vicdanını bağlar
....
Feryadı bırak, kendine gel, çünkü zaman dar...
Uğraş ki; telafi edecek bunca zarar var.
Feryad ile kurtulması me'mûl ise haykır!
Yok,yok! Hele azmindeki zincirleri bir kır!
"İş bitti... Sebatın sonu yoktur!" deme,yılma.
Ey millet-i merhûme, sakın ye'se kapılma.
M.Akif Ersoy
