"Bir su bir gölde çok durursa kokar. Azar azar çağla , ak deli gönül.
Bulanık akma ki içmezler seni , çeşmenin gözünden çık deli gönül..
Ateş gibi birden parlayıp yanma, yanıp yanıp çevre yanın yandırma,
Kâh karanlık , kâh aydınlık görünme, meydanda mum gibi yan deli gönül.
Kaba rüzgâr gibi boşa dolaşma, çalıya çırpıya değip ileşme.
Toz toz olup topraklara karışma, harman yeli gibi es deli gönül.. .. ..
Kara toprak gibi sakin ol otur, Hak'tan ne gelirse kabul et getir.
Bahar aylarının yemişin bitir, herkese gönlüce ver deli gönül.. .. ..
Pir Sultan Abdal'ım, bu sözüm Hak'tır, gaziler sözümün hatası yoktur,
Aşıkın maşuktan dönmesi çoktur, Pirin eşiğine düş deli gönül (!)"
pir sultan Abdal
