İbrahimin Bıcağı ve İsmailin itaatidir “Aşk”..

Aşk ve edep…
İki haslet!
Kimine göre ezelden kimine göre sonradan doğan kişilikler..
Yoksa en başında olamaz sonrada..

Hani ismailin zebihatullah sıfatını alışının nedeniydi kurbanlık yerine gitmesi..
Ve Allah’a kurbandı ismail ibrahimin ellerinde kesin bir bıcakla..
İbrahimin Bıcağı ve İsmailin itaatidir “Aşk” demişti gönüller onlara!
İşte öyle bir ruhaniyetle;
Ruhum bedenime üflenirken ilahi bir emre rast gelmiş
Aşkını kurban et Allah’a! Allah’tan başkası aşka değimiyor ey ervah..
Bir lahza dahi düşünmeden kurban ettim aşkı alem-i ervahta..
Şimdi benden aşk isteyenler benim öyle bir haslete vakıf olmadığımı bilemeyecek kadar körler!
Bir züleyha bekleyişi gibi sevgiliyi bekliyordum..
Yıllar geçmişti!
Yusuf kuyudan mısır sultanın emri ile çıkmış kısa vakitte mısıra sultan oluvermişti..
Ve evlenmişti tevhid dininden bir kadınla..
Züleyha ise yıllardır nefse bulanmış aşkını yıkamıştı gözyaşları ile..
Tek Allah’a inanmıştıYusuf’unun iffetini koruyana..
Allah’ta sevmişti züleyhayı..
Sadık bir aşık vefalı bir kul oluvermişti züleyha!
Yaşı belki yetmişe gelmişti..
Hala yusufa duyulan sonsuz bir aşk
Yusufa vahyolmuştu züleyha..
Yusuf züleyhaya züleyha yusufa yazılmıştı..
Nafiyleydi züleyha gerçek aşkı tatmıştı..
Yusuf’undan güzelini bulmuştu!
Ve durmaksızın onunla olmak istemişti..
Aşıklık öyle bir halki ey aşık!
Önce seveceksin sonra kör edeceksin ondan başkasına herşeyi!
Kandırma kendini yalanlarla
Sustur nefsini..
Gerçek aşkı kaybetmesin yüreğin
Ve sevdalan yarine O’nun (c.c) ayinesi olduğu için..

Sadıklıktır aşka mahrem getirmeyen
Lâ yemuttur eğer aşkta vefa varsa..
Gönlündür bir ömür boyu aşkı yaşatan..
Var dinle bu nasihatleri..
Sonra gel ve seninim de!
“Eyvallah!..”

alıntı