Bağdat Velîlerinden “Rüveym bin Ahmet” hazretleri, bir sohbetinde;
- Müslümanlık, sadece namaz kılmak ve oruç tutmak değildir, buyurdu.
Ve ekledi:
- Bunlar, her müslümanın aslî vazifesidir zaten.
- Asıl müslümanlık nedir? dediler.
- Asıl müslümanlık, herkese karşı güleryüzlü, tatlı dilli olmak, kimseye yük olmamak ve herkesin yükünü çekmektir, buyurdu.
İnsanlar ne der?
Sohbetine devamla;
- Bu dünya, ahmaklarla dolu, buyurdu.
- Niçin böyle söylersiniz? dediler.
- Çünkü işlerini, sadece insanlara göre ayarlıyorlar. Yâni sırf insanları razı etmeye çalışıyor, “O bu ne der?” hesabı yapıyorlar.
Sordular:
- Peki ne yapsınlar hocam?
- Önce Allah ile dost olsunlar. O’nu memnun etmeye, O’nun rızasını almaya çalışsınlar.
Şöyle bitirdi:
- Ey insan! Sen yarın Allahın huzuruna çıkacak, O’na hesap vereceksin. Hakkında bir ferman çıkacak. Berat mı? Ateş mi? Belli değil. Sen hâlâ yoldaki bakkalla, kasapla uğraşıyorsun.
Köşk ister misin?
Bir gün de sevdiği birine;
- Cennette büyük bir köşke sahip olmak ister misin? diye sordu.
Adamcağız;
- Tabii ki isterim, dedi.
- Öyleyse haklı olduğun halde haksızlığı kabul et, buyurdu.
Pek anlamadı.
- Nasıl yâni efendim?
- Yâni her anlaşmazlıkta, karşı tarafa, “Sen haklısın” de ve özür dile.
- Ben haklı olsam da mı?
- Evet.
- Neden ki hocam?
- Böyle yapana Cennette büyük bir köşk verilecektir. Bunu Peygamberimiz haber veriyor ve “Kefili de benim” buyuruyor.
- Bu, bir defaya mahsus mu?
- Hayır, kaç defa “Sen haklısın” dersen, o kadar köşk verilecek.
alıntı
