Sabredenler ve Şükredenler

Günaha karşı sabrın zorluğu, ona olan isteğin kuvveti ve eyleme geçmenin kolaylığındadır. Bir eylemin yapılması için bu iki unsur bir araya geldiğinde sabretmek kişi için daha da güç olur. Bu ikisinin olmayışı sabretmeyi kolaylaştırır. Birinin olmayışı bir açıdan sabrı kolaylaştırırken, diğer yandan zorlaştırmaktadır. Kimin öldürmek, hırsızlık, içki içme ve türlü fuhşiyata karşı gerekçesi yoksa, bu günahlara karşı sabretmesi gerçek anlamda kolay olacaktır. Kim de bu eylemleri yapmak için şiddetli bir isteğe sahipse, sabretmesi de o kadar zor olacaktır. Bu yüzden bir yöneticinin zulmetmeye, bir gencin fuhşa düşmeye, zengin kimsenin şehvet ve lezzetlere dalmaya olan sabrının Allah katında ayrı bir yeri vardır.

Bu nedenle Arş’ın gölgesinde gölgelenecek yedi sınıfın zikredilmesi sabır göstermenin zorluğundandır. Bir liderin pay ederken, hüküm verirken, hoş bulurken ve karşı çıkarken göstereceği sabrı, kemalindendir. Bir gencin Allah’a ibadette sabredip zevklerinden kaçması; sadaka verenin bunu gizlemesi, az kısmını bile açığa çıkarmaması; güzellik ve konumunda iken, fuhuştan arzusuna rağmen kendini alıkoyması; Allah için birbirlerini sevenlerin bir arada olduklarında ve ayrıldıklarında sabır göstermeleri; Allah korkusundan ağlayanın bunu gizlemesi ve insanlardan kaçırması da sabrın zorluklarındandır.

Bu yüzden yaşlı zinacının, yalancı hükümdarın gösterilmesi kolay olduğu halde bu haramları işlememek için sabretmemesi, gerekçelerinin zayıf olmasına karşın sabrı terk etmelerinin cezası büyüktür. Bu da onların Allah’a karşı inatçı bir isyana düştüklerinin açık bir delilidir.

Aynı şekilde, dil ve cinsellik üzerine sabretmek, işlenmesi kolay ve isteğin güçlü olmasından ötürü en zor sabır türlerindendir. Dilin işleyeceği koğuculuk, gıybet, yalan söylemek, gösteriş yapmak ve böbürlenmek gibi masiyetler yapılması, dilin hareketine bakan kolay, isteğinse güçlü olduğu sabrın zorluğudur. Böylece, Muaz r.a.’dan rivayet olunmuştur ki, Resulullah, sallhttp://salihdostlar.com/images/smilies/allah.jpgu aleyhi vesellem, “Diline hakim ol.!” Buyurmuş; O, konuştuklarımızdan sorumlu muyuz dediğinde: “İnsanları yüzükoyun ateşe atan, dilleriyle kazandıklarından başka bir şey midir sanki!” yanıtını vermiştir. Bu yüzden dilin isyanı kul için alışkanlık olduğunda sabretmesi de o kadar zorlaşacaktır. (Uddetu-sabirin:Bab14:İ.Kayyim)

alıntıdır