Bazen insanlar “şu ölüm olmasaydı ne güzel olurdu “diye düşünmektedir..
Acaba ölüm olmasaydı gerçekten güzel olurmuydu ?
Yoksa dünya dayanılması imkansız bir zindan mı olurdu ?
Acaba yaşlanıp güç ve takatten kesilen ,ölümcül hastalıkların verdiği acılar
içinde kıvranan insanlar ,ölüm olmasaydı ne yapacaklardı ?
Bunu üzerine derin-derin düşünmek gerekir..
insanlar ve tüm diğer canlılar için ölüm,ruh ve bedenin birbirinin
ayırmasıdır..
Ölüm,bir yok oluş asla değildir.Ölüm,Allah’tan gelen bir varlığın tekrar
Allah’a dönmesidir..
Yüce Rabbimiz “O ( Allah) ki,hanginizin daha güzel davranacağını sınamak
için ölümü va hayatı yaratmıştır.O,mutlaka galiptir.(Büyük ve Güçlüdür.)ve
çok Bağışlayıcıdır..”buyuruyor (Mülk sür.Ayet 2..)
(enbiya sür.Ayet 35 ise,) Yüce Mevlamız buyuruyor ki…
”Her canlı ölümü tadar.Bir deneme olarak sizi hayırla da,şerle de imtihan
ederiz,ve siz ancak Bize döndürüleceksiniz..”
Rivayet edildiği göre Hazreti Zülkarneyn zamanında insanlar kendisine gelip
ve ona..
”Ey Allah’ın Peygamberi,ölüm bizi sevdiklerimizden ayırıyor..Ne olur,Allah’a
yalvarsan da ölümü kaldırsan da bizde sevdiklerimizden ayrı kalmasak da..”
Bunu üzerinde Hazreti Zülkarneyn Yüce Allah’a dua eder ve Allah onun duasına
kabul eder,ve bir süre insanlar ölmemeye başlarlar..
Bir zaman sonra insanlardan bazıları yaşlanıp kuvvetlerinden düşerler..
Hiç bir ihtiyaçlarını karşılamak için güçleri kalmaz..Acılar içinde
kıvranmaya ve ağlamaların diğer insanların yürekleri dağlanır..
Allah’ın işini karıştiklarını için bin pişman olup doğru Hazreti Zülkarneyn
gitip,ne kadar pişman olduklarını ve bu duruma bir çare bulmasını için
yalvarırlar..
Bunun üzerine Hazret Zülkarneyn Yüce Allaha niyaz eder,ve ölüm tekrar
görevini ifa etmeye başlar..
Evet dostlar,bu dünya ebedilik yeri değildir..ve hiç kimseye de sonsuz bir
hayat imkanı sunulmamıştır..
Hazret Muhammed,sallallahu aleyhi ve sellem ve diğer Peygamberler ölmüşse
hiç kimse ölümden kurtulamaz..
Yaratılmış hiç bir varlık ölümden kurtulamaz..İnsanlar hangi tür teknoloji
icat ederler etsinler,asla ölümü ertelemezler..
ister yerin derinliklerine,ister yüksek kalelere saklansınlar,ölüm gelir
onları bulur..
Çünkü Allah’ın emrine ve kudretinden kaçamazlar..
inanan mü’min için,ölüm korkulan bir sey değildir..ölüm aslında uykuya
benzemektedir.
Fakat uykuda ruhu geri dönerken,ölümde ruha geri dönme izin yok….
cahil insanlar ölümden korkarlar,çünkü,onların değerli buldukları her şey
dünya hazlarıdır..
inanmiş ve Mevlasının emirlerini tutan kişi ise ,ölümden korkması için hiç
bir sebep yoktur..
o,mümkün olduğu kadar uzun yaşamak ve iyi amellerini arttırmak isterki,bu
sayete ölüm den sonra ki
mutluluğu da artmış olur..
Allah’a seven kişi,yüreğinde Allah ve Peygamber sevgisi olan asla ölümden
korkmaz..
Daima ölüme hazırdır..
Allah dostları hep Allah’a kavuşmayı arzulamışlar..
Hazret Mevlana söyle diyor..
”Gelmez sana bir ziyan ölümden gönlüm,
Can gitse de korkma,başka bir candır ölüm..!”
Ölümü çok hatırlamak,ölümden sonrasını düşünmek ,Ahiret için hazırlık yapmak
her mü’minin görevidir..
Ölümü hatırlamak,herşey den el-etek çekmek ,hayatından bezmiş bir haline
dönmek değildir..
Aksine,daha çok çalışmak,ölümden sonrası için yeteri kadar hazırlık
yapmaktır..
Allah’a emanet olun
??
alıntı
