Kelimeler Kalpten akan Katrelerin Kabi...

Kelimeler Kalpten akan Katrelerin Kabi...

Kalpte ne varsa o damlar ve tekrar ait oldugu yere döner damlalar...
Kimligin kilididir kelimeler...
Kibar kalpten kelamin kibari damlar, kem kalpten de kem kelime...

Bos değildir kelimeler, bos olanlar bile bir boslugu ifade eder...
Hicbir kelime de boslukta kalmaz, bir kalbe konuk olur...
Keder kelimeleri kederliler kapar, kimsesizlerinkini kimsesizler tutar, sevincliler sevinclileri sevindirir...
Yasliları yaslandirir yasli Kelimeler...

Hikmetin kabi, mananin kilifidir kelimeler...
Mana denizi kabardiginda kelime dalgasiyla vurur yürek sahillere...
Sahile degisik sekiller verir bazen nazli, bazen hircin vuran dalgalar...
Engin denizlere yelken acmak da kelime teknelerine binmekle olur...
Denizle sahil arasinda gelgitleri oynar kelimeler...

Kimse kacamaz kader kelimelerden ve kader olan kelimelerinden...
Kem bir kelime kendinin yazdigi yazgidir ve tekrar sahibine yansir...
Hased hasisliktir, sahibini yakar... Giybet kendini dislemektir...
Zan zulmü, zamansiz yakalar kisiyi...

Kelime varsa bir kalem vardir...
Bir kelimedir kainat...
Kainati "Kün" ile yazan kader kalemi, her bir kalbe de ayrı bir imza atmis, her ömre farkli bir yazgi yazmistir...
Motif motif cizmistir "an"lari, desen desen yapmistir yollari...

Kün kaleminin ucundaki zerrelerle yazilmistir kainat...
Galaksilerin kavislerinden, kelebeklerin kanatlarina ayni mühür konmustur; "Vav"...
Aynı kalem kalbin göz bebeginden gögün gögsüne bir cizgi cekmistir; "Elif"...
Ve insan her bir seyde "Hu" yu okusun diye yaratilmistir.

Kainata ve kalbe yazilanlara iyi okumak güzelliklerle bezenmektir...
Kem kelimelerle kirletmez kalbini...
Hikmet konu$mak varken giybet etmez, tefekkür ederken hasislik düsünmez, güzelliklere nazar ederken zanna zamani kalmaz...

Hayatiyla bir "Elif" yazar, "Vav" vuslatiyla yürür, yüregi "Hu" okur...

Hüseyin Eren