hoca nasreddin le bir gün...

hoca nasreddin le bir gün...
http://www.umutcocuk.com/resimler/haberler/135.jpg

Dün hoca nasreddinle ters binerek eşeğe, dünyayı dolaştık.hep önümüze bakıp arkamızdakileri unutalımmı?herşeye birde tersinden bakalım dedik.asıl tersinden baktığımız hoca nasreddinin maceralarıydı.çocuklar koşturdu peşimizden.kimisi "bana düdük al" kimisi "şeker al" kimiside "eşeğine bizi de bindir".diye bağırdı.ama hepsi benimgibi şanslı değildi.sadece parayı veren düdüğü çaldı.

ilk olarak göle maya çaldık ya tutarsa diye.aslında maya çaldığımız göl,insanların kalbiydi.ve mayanın özündede sevgi vardı.ya tutarsa sevgi mayası!!..işte o zaman görün dünyamızı.gül bahçesine dönecek.içinde sevdalı bülbüller ötecek.şarkılar söyleyecek gülmeyi unutanlar...

hemen arkasından kuyuya vardık kurtarmak için ay'ı.çengeli kuyuya salladık.bir iki hamlede çengele tutturduk ay'ı.çekerken ipi çengel koptu.sirtüstü düşüverdik yere.birde ne görelim!ay yıldızların yanında yerini almış.düşmüşüz ama kurtarmışız ay'ı.iyikide kurtarmışız.yıldızları seyrettik doyasıya.karakaçanın kılları adedince yıldız göz kırptı bize.bu daracık dünyadan kapılar aralandı içimizin göklerine.gecemizi aydınlatan bu lambaları bizim için yaratan rabbimize teşekkür edip uykuya daldık.erkenden tutabilmek için pazarın yolunu.aldık hindiyi elimize,çıktık pazara.güzel sesli güzel tüylü bir kuşun değerinden daha fazlasını istedik hindi için.marifetini soranlara düşündüğünü söyledik.gördükki insanlar hala düşünceye değil,dış görünüşe önem veriyor.hindiyi satamadık bari turşuyu satalım dedik:
-turşucuuu!! diye bağırırken,karakaçan da anırmaya başladı.bir biz bağırıyoruz bir karakaçan.hoca karakaçana dönüp:
-turşuyu senmi satacaksın bizmi?? diye çıkıştı..
eve dönerken karakaçan unutmamış olmalıki bir zıpladı atıverdi bizi üzerinden.çocuklar toplaşıp gülmeye başladı bize.ben utanırken hoca nasreddin:
"biz zaten inecektik",dedi
karakaçan bununlada yetinmedi.bizi bırakıp kaçtı gitt.akşam oldu,sabah oldu karakaçan dönmedi.bütün köy aramaya çıktı karakaçanı.herkes üzülüyordu hocaya.öyle eşek deyip geçmeyin hocanın eli ayağıydı o..henüz otomobiller icat edilmemişti.herkes üzülürken hoca gülmeye başladı."ya üzerinde bizde olsaydık nice olurdu halimiz??..ya onunla kaybolan bizde olsaydık."...neyseki karakaçan birkaçgün sonra geri döndü..

yeniden başladık dolaşmaya..bir yerde dinlenirken köylüler geldi.timurun fillerinden şikayete."aman hoca kurtar bizi fillerden.gece gündüz çalışıp aç kaldık birden.."
bu hali timura iletmek için koyulduk yola..bu defa kaçamadı köylüler.hep gözümüz onlardaydı.bir kere eşeğe düz binme hatasına düşmüştü ya hoca..aynı hataya bir daha düşmezdihttp://www.gencislam.com/forum/image.../smile_013.gif.ama timurun karşısına çıkınca daha hoca konuşmadan hep bir ağızdan fillerine bir arkadaş isteyerek hocayı yine şaşırttılar...anladımki insanlar hala korkularıyla yaşıyor.korkuları onları yönetiyor.
ardından bindiğimiz dalı kestik.
karakargaya sabunumuzu kaptırdık.
rahmeti çiğnememek için koştuk.
elin eşeğini türkü söyleyerek aradık.
ciğeri bir çaylağa kaptırdık.
mum ateşinde kazan kaynattık.
kazanımız doğurdu ve öldü
.etle kediyi ayırt edemedik.
eşeğe okumayı öğrrettik.
dünyanın merkezini öğrendik.
sulu dereye götürüp susuz getirdik.
kürkümüze yemek yedirdik.
ipe un serildiğini gördük ve daha neler neler...

hem güldürdük hem düşündürdük.biz aslında hoca nasreddinle anadolu insanının kıvrak zekasına,güldürü anlayışına problemleri çözmedeki becerisine ayna tuttuk...

http://www.gencislam.com/forum/images/smilies/gul.gifhttp://www.gencislam.com/forum/images/smilies/gul.gifhttp://www.gencislam.com/forum/images/smilies/gul.gif