öyle bir Padişaha vezir ol ki

Erzurum’da bir Habib Baba varmış eskiden (IV. Murad devrinde). Evliyaullah’tan bir zat...

Bu zat, hacca gitmeye karar vermiş. O günlerde hacılar yurdun dört bir yanından gelip İstanbul’da toplanır, oradan da kervanlar halinde yola çıkarlarmış.

Habib Baba da, “Yola çıkmadan önce bir temizlik yapayım” deyip İstanbul’da bir hamama gidivermiş. Aksilik ya, o gün o hamama vüzerâ (vezirler) gelecekmiş; dolayısıyla da kimse içeri alınmamış. Habip Baba da bu yasağa alınmış ama,
-“Ben şuracıkta bir kurnada yıkanıveririm”

diye yalvarıp yakarınca sadece ona hususi bir izin vermiş hamamcı.
Biraz sonra vezirler bütün ihtişamları ve debdebeleriyle cümbür cemaat gelivermişler. Bu arada IV. Murad da tebdil-i kıyafet ederek halktan biriymiş gibi, o da bu hamama gelmiş o da yalvarıp yakarmış.

-“Şuracıkta bir kurnada su dökünürüm” demiş ve zorla içeri girmiş.
Tabiî Habib Baba ile aynı kurnaya düşmüşler. Derken birbirlerinin sırtlarını keselemeye sıra gelince bir ara IV. Murad

-“Bir bize bak, bir de şu vezirlere. Bu dünyada padişaha vezir olmak varmış” deyince, Habib Baba
-“Bırak sen onu, öyle bir Padişaha vezir ol ki, bütün bu vezirlerin padişahına, senin uyuzlu sırtını keseletsin” deyivermiş...

(alıntı)