insanlar ve çiçekler

http://profile.ak.fbcdn.net/object3/...42260_3452.jpg

İnsanlar da çiçekler gibidir… İlkbaharda canlanır, yazın büyür, sonbahar solar. Kışın dünyaya veda eder! Nasıl ki çiçekler ilkbaharda tekrardan canlanıyorsa. Allah’ın emri ile insanlarda baharda(mahşerde) canlanacak. Eğer cennete giderse kışı olmayan hayat, cehenneme giderse yazı olmayan bir hayat yaşayacak. Ta ki Allah merhamet edip cennete koyuncaya dek.
Çiçek yaşadığı kısacık zaman zarfında; kokusuyla, rengiyle ve görüntüsüyle insanlara hizmet ederken, insan çiçeğe nispeten çok daha uzun olan ömründe insanlara ve insanlığa hizmet etmezse, yararsız otlardan ne farkı kalır?
Otlar bile dolaylı yoldan insanlara hizmet ediyor. Etinden sütünden ve türlü özelliklerin yararlandığımız hayvanları dahi otlar besliyor.

Allah çiçeklere sorsa ”Görevinizi yerine getirdiniz mi?” Çiçekler boyunları büküp adeta bülbül gibi şakıyıp” Rabbim Sen’in verdiğin bizlere bahşettiğin güçle ve verdiğin emir üzerine; dünyaya değişik kokular. Renkler ve güzellikler götürdük. Zengin fakir, yaşlı genç, çirkin güzel demeden bütün insanlara tüm güzelliklerimi gösterdik” der…
Peki, bize sorsa Rabbimiz” Görevlerinizi yerine getirdiniz mi? Bizde güllerin şakıdığı gibi anlatabilir miyiz yaptıklarımızı? Zengin fakir, yaşlı genç, çirkin güzel demeden bütün insanlara faydalı olmaya çalışıyor muyuz? Yoksa Allah rızası için değil de menfaatlerimiz için; zenginlere gençlere, güzel veya yakışıklılara özel muamele mi gösteriyoruz… Ya hiçbir yerden menfaat beklemediklerimiz, çevremizle selamı sabahı kesip, ihtiyaç sahiplerini görmezden mi geliyoruz? Bir çiçek kadar bile olamıyor muyuz? Allah bize peygamberler ve kitaplar göndermiş. Emirlerini peygamberler ve kitaplar vasıtasıyla bildirmiş. Hiç açıp Kuran-ı Kerim mealini okuduk mu? Peygamber Efendimiz(sav)in hayatını sünnetlerini hayatımızda uygulama çalıştık mı?
Dikkat ederseniz çiçekler kendi türleri için hizmet etmiyor, insan için hizmet ediyor. İnsana ise verilen emir Allah rızası için insanlığa hizmet etmesidir. İnsan ne yapıyor hizmet etmek yerine zulüm ediyor… Elimiz büyüklüğünde olan güller, insanlığa hizmet ederken biz dine ve insanlığa hizmet etmezsek bizim ne ehemmiyetimiz kalır?
Sadece ve sadece ellerimize kullansak Allah rızası için. Bu bile çok şeyleri değiştirebilir. El deyip geçmemek lazım. Elin ne kadar işe yaradığını, elini kaybedenler ve bakıpta görenler çok iyi bilir. Benim bakıpta gördüğüm olaylar şunlardır; her ilde ve ilçede olduğu gibi bizim memlekette de öğrencilerin okumasına destek olmak için kermes düzenlenir. Gidenler çok iyi bilir ki orada; börekler, dolmalar, pastalar, şallar vb. gibi şeyler vardır. Hepsi el yapımı değil mi? O ellerin marifeti sayesinde talebeler yetişecek. Bu talebelerden doktor, avukat, öğretmen çıkacak… Onlarda başka öğrencilerin elinden tutacak bu böyle sürüp gidecek. Evet, siz bir gün ne kadar acı olsa da bu dünyadan göçüp gideceksiniz. Ama Allah’ın izni ve merhametiyle amel defteriniz sürekli sevap için açık kalacak. Şimdi erkekler diyebilir ki “biz ne anlarız; börekten, çörekten…” İnsan hayra niyetlendikten sonra o eller ile her işi başarır. Mesela benim arkadaşım Allah rızası için, camiinin duvarlarını boyadı. Yine eller devrede. Siz yeter ki bir hayır işine el atmak isteyin. Yapılması gereken o kadar hizmet var ki… Bir kapı taşıyamaz mısınız? Bir çivi çakamaz mısınız? Eğer ki bir hayır yapmaya niyetlenirsek mutlaka Allah’ın izni ve yardımıyla o hayrı yaparız…
O gül büyüklüğünde ellerinizi; ister hayır işlerinde kullanıp cennete bağ, bahçe dikersiniz ve o eller, mübarek eller olur Allah’ın indinde. İsterseniz o ellerle ahrete cehennem tohumları ekersiniz… Her şey elinizde…

İnsanlar da çiçekler gibidir… İlkbaharda canlanır, yazın büyür, sonbahar solar. Kışın dünyaya veda eder! Nasıl ki çiçekler ilkbaharda tekrardan canlanıyorsa. Allah’ın emri ile insanlarda baharda(mahşerde) canlanacak. Eğer cennete giderse kışı olmayan hayat, cehenneme giderse yazı olmayan bir hayat yaşayacak. Ta ki Allah merhamet edip cennete koyuncaya dek.
Çiçek yaşadığı kısacık zaman zarfında; kokusuyla, rengiyle ve görüntüsüyle insanlara hizmet ederken, insan çiçeğe nispeten çok daha uzun olan ömründe insanlara ve insanlığa hizmet etmezse, yararsız otlardan ne farkı kalır?
Otlar bile dolaylı yoldan insanlara hizmet ediyor. Etinden sütünden ve türlü özelliklerin yararlandığımız hayvanları dahi otlar besliyor.

Allah çiçeklere sorsa ”Görevinizi yerine getirdiniz mi?” Çiçekler boyunları büküp adeta bülbül gibi şakıyıp” Rabbim Sen’in verdiğin bizlere bahşettiğin güçle ve verdiğin emir üzerine; dünyaya değişik kokular. Renkler ve güzellikler götürdük. Zengin fakir, yaşlı genç, çirkin güzel demeden bütün insanlara tüm güzelliklerimi gösterdik” der…
Peki, bize sorsa Rabbimiz” Görevlerinizi yerine getirdiniz mi? Bizde güllerin şakıdığı gibi anlatabilir miyiz yaptıklarımızı? Zengin fakir, yaşlı genç, çirkin güzel demeden bütün insanlara faydalı olmaya çalışıyor muyuz? Yoksa Allah rızası için değil de menfaatlerimiz için; zenginlere gençlere, güzel veya yakışıklılara özel muamele mi gösteriyoruz… Ya hiçbir yerden menfaat beklemediklerimiz, çevremizle selamı sabahı kesip, ihtiyaç sahiplerini görmezden mi geliyoruz? Bir çiçek kadar bile olamıyor muyuz? Allah bize peygamberler ve kitaplar göndermiş. Emirlerini peygamberler ve kitaplar vasıtasıyla bildirmiş. Hiç açıp Kuran-ı Kerim mealini okuduk mu? Peygamber Efendimiz(sav)in hayatını sünnetlerini hayatımızda uygulama çalıştık mı?
Dikkat ederseniz çiçekler kendi türleri için hizmet etmiyor, insan için hizmet ediyor. İnsana ise verilen emir Allah rızası için insanlığa hizmet etmesidir. İnsan ne yapıyor hizmet etmek yerine zulüm ediyor… Elimiz büyüklüğünde olan güller, insanlığa hizmet ederken biz dine ve insanlığa hizmet etmezsek bizim ne ehemmiyetimiz kalır?
Sadece ve sadece ellerimize kullansak Allah rızası için. Bu bile çok şeyleri değiştirebilir. El deyip geçmemek lazım. Elin ne kadar işe yaradığını, elini kaybedenler ve bakıpta görenler çok iyi bilir. Benim bakıpta gördüğüm olaylar şunlardır; her ilde ve ilçede olduğu gibi bizim memlekette de öğrencilerin okumasına destek olmak için kermes düzenlenir. Gidenler çok iyi bilir ki orada; börekler, dolmalar, pastalar, şallar vb. gibi şeyler vardır. Hepsi el yapımı değil mi? O ellerin marifeti sayesinde talebeler yetişecek. Bu talebelerden doktor, avukat, öğretmen çıkacak… Onlarda başka öğrencilerin elinden tutacak bu böyle sürüp gidecek. Evet, siz bir gün ne kadar acı olsa da bu dünyadan göçüp gideceksiniz. Ama Allah’ın izni ve merhametiyle amel defteriniz sürekli sevap için açık kalacak. Şimdi erkekler diyebilir ki “biz ne anlarız; börekten, çörekten…” İnsan hayra niyetlendikten sonra o eller ile her işi başarır. Mesela benim arkadaşım Allah rızası için, camiinin duvarlarını boyadı. Yine eller devrede. Siz yeter ki bir hayır işine el atmak isteyin. Yapılması gereken o kadar hizmet var ki… Bir kapı taşıyamaz mısınız? Bir çivi çakamaz mısınız? Eğer ki bir hayır yapmaya niyetlenirsek mutlaka Allah’ın izni ve yardımıyla o hayrı yaparız…
O gül büyüklüğünde ellerinizi; ister hayır işlerinde kullanıp cennete bağ, bahçe dikersiniz ve o eller, mübarek eller olur Allah’ın indinde. İsterseniz o ellerle ahrete cehennem tohumları ekersiniz… Her şey