Ben, bana ne oldu bilmiyorum oysa...

Ben, bana ne oldu bilmiyorum oysa...
http://img386.imageshack.us/img386/1899/hznls6.jpg

Gönlümle oturdum da hüzünlendim o yerde,
Sen nerdesin, ey sevgili, yaz günleri nerde!
Dağlar .. ağarırken konuşurduk tepelerde,
Sen nerde, o fecrin ağaran dağları nerde!

Akşam, güneş artık deniz ufkunda silindi,
Hülyâ gibi yalnız gezinenler koya indi
Ben kaldım, uzaklarda günün sesleri dindi,
Gönlümle, hayâlet gibi, ben kaldım o yerde.
Yahya Kemal BEYATLI

Kendine bir nev-niyâz edin nûrânî âlemden. Yeni bir sâlih amel yapmaya başla. Kur’ân’dan bir sûre, peygamberlerden bir duâ, bir tesbih.
Yetim başı okşa ki merhametin artsın.
Hizmet et ki, şefkatin artsın.
Bilinçli bir bitkisel hayata geç, dur ve zikret. Çiçek açıp meyveye durana dek.
Fetret dönemi çok uzarsa, emmâreye inme tehlikesi baş gösterir. Hatalardan üzüntü duymamaya başlarsın. O yüzden durup ayakları sâbitlemek gerekiyor. Bir mağaraya kaçıp sığınmış o gençler gibi dua ederek...
Dinlenmek ve dinlemek lâzım... Halvet ve uzlet. Âşıklar gibi, öyle kalabalık ortasında dalıp gitmek düşüncelere...
Aynaya bak ve «ben iyi olacağım inşallah» de. «Yüzümü güzelleştirdiğin gibi…» duâsını et seslice ve defalarca... Mücadeleyi asla bırakma.
* * *
Bir duâ: Hazret-i Yunûs’un -aleyhisselam- duâsı:
«La ilâhe illâ ente subhâneke innî küntü minezzâlimîn»
“Biz Yûnus’un -aleyhisselâm- duâsına icâbet edip, onu gamdan (gecenin, denizin ve balığın karnındaki karanlıktan) halas eyledik (kurtardık). Bunun gibi biz mü’minleri halâs ederiz.”(Enbiya Sûresi, 88)
"Zünnûn (Yûnus)’a gelince, o, öfkeli bir hâlde geçip gitmişti. Bizim kendisini asla sıkıştırmayacağımızı zannetmişti. Nihâyet karanlıklar içinde; «Sen’den başka hiç bir ilâh yoktur. Sen’i tenzih ederim. Gerçekten ben zâlimlerden oldum!» diye niyaz etti.” (Enbiyâ, 87)
“Sen, Rabbinin hükmünü sabırla bekle. Balık sahibi (Yûnus) gibi olma. Hani o dertli dertli Rabbine niyaz etmişti.” (Kalem Sûresi, 4)
* * *
Bir âyet: …Kalbimizde kin bırakma…
“Ey Rabbimiz, bizi ve iman ile bizden önce geçmiş olanları yarlığa (bağışla). İman etmiş olanlar için kalbimizde bir kin bırakma.” (Haşr Sûresi, 10)
* * *
Bir salavât:
Allâhümme salli alâ seyyidinâ Muhammedin tıbbi’l-kulûbi ve devâihâ ve âfiyeti’l-ebdâni ve şifâihâ ve nûri’l-ebsâri ve ziyâihâ ve alâ âlihî ve sahbihî ve sellim.”
(Allâh’ım, kalplerin tabîbi ve devâsı, vücutların âfiyeti ve şifâsı, gözlerin nûru ve ziyâsı olan Efendimiz Muhammed’e, âline ve ashâbına salât ü selâm eyle.)
* * *
Bir esma: Bismillahirrahmanirrahim (Önemli, cemaliyle harekete geçirsin diye…)
Ya Fa’âl -celle celalühu-
* * *
Bir faaliyet: Teheccüd ve gözyaşı çabası.
Tam da bir şeyin zirvesindeyken hatırlayıver ve bir şey yap; duâ, salavât, âyet, secde, gözyaşı, tefekkür ya da şu:
«Ben seninleydim sen kiminleydin?!»
«Her nerede olursanız olun, O sizinle beraberdir.» buyuran’a:
“Ben buradayım, Allah’ım, burda kalakaldım!” de.
* * *
Gün doğumunu ve gün batımını yaşamaya çalış... Zikirlerle...
Kur’ân oku ve dinle. Arapça metninden... Anlamını düşünmeden sadece o sesin yağmurunda dur, gönlün ıslansın.
Pervaneleri ve onları ateşten korumaya çalışan Zât’ı düşün. O’na yaklaş ki, ateş seni çekerken onun eli uzaklaştırsın. Elinin yetişeceği bir yerlerde bulun.
TV’yi kapat, gazete ve interneti bırak (tamamen, ayda bir hafta, haftada bir gün...); kitap oku ve uyu, uyan ve kitap oku...
Dünyevî isteklerinin kuşlarını uçur. Kafeslerini kır.
“geçme nâmert köprüsünden,
ko aparsın su seni
..
Savrul dostun rüzgârında”
Sahabe ve peygamber hayatlarını oku. Yorumsuz, sırf kalbe ilaç niyetine.
Böylece kendine sâlihlerden bir çevre kurarsın, zararlı arkadaşlardan uzak durursun.
Başını çevir ve lezzeti duy.
İçini dök Rahman’a ve rahatla.
Güven ve elini aç.
* * *
Bu devreyi aştıysan eğer, yani ne okumak ve ne dinlemek, ne de evrâd ü ezkâr için hâlin varsa, canın dökülüp kalıyorsa daha ikinci kelimede, «örtüne bürün ve bekle».
Bir faaliyete başla, bedenini yor ve uyu. Koş, atla, temizlik yap, merdiven çık: Zehrini boşalt.
…

Ben, bana ne oldu bilmiyorum oysa...

Ayşenur Vural