Peygamberimiz eşlerine karşı özel bir ilgi gösterirdi. Onlara özel kelimelerle hitap ederdi. Onları sevdiğine dair sevgi sözcüklerini kullanmaktan kaçınmazlardı. Aişe'ye (r.a.) özel bir sevgi sözcüğü vardı:
''Gözbebeğim.'' Gözbebeğiydi eşleri onun. Onları öyle severdi. Onları öyle korurdu. Öyle sakınırdı. Tüm kem gözlerden saklardı. O gözbebeklerini hiç kırmadı. Hiç incitmedi. Hiç üzmedi. Hiç ağlatmadı. Hiç azarlamadı.
Gözbebeği Aişe'ye derdi bazen:
''Ya Aişe,konuş,gönlümüz açılsın.''
Aişesi konuşurdu. Eşinin konuşmasını isteyen bir eşti.
Eşinin konuşmasından gönlü ferahlayan bir eşti.
Peygamberliğin ağır yüküyle sıkıldığı zamanlarda Aişe'sinin elini tutardı.
''Ferahlat ya Aişe'' derdi. Aişesinin eliyle ferahlardı.
O aynaydı.Yardımcı,arkadaş,yolda ş, nazik dost olan Refik'in...
Önce eşine yedirirdi
Hz.Peygamber eşlerine yardım etmekten hoşlanırdı.
Koyunlarını sağar,elbisesini yamar,ayakkabısını tamir ederdi.
Kadınların her yönden eşlerinden beklediği ilgiyi gösterirdi.Her şeyi eşleriyle paylaşırdı;sıkıntısını,mutlulu ğunu...
En önemli konularda onların görüşünü alırdı.Her şeyi birlikte paylaşma alışkanlığını yemeklerinde bile görmek mümkündü Peygamberin.
Hz Aişe ile yemek yediklerinde her şeyi önce Hz.Aişe'nin yemesini isterdi, yeme ve içme konusunda bile onlara öncelik tanırdı. Hz.Aişenin anlattığına göre Peygamber yemekte bir şey içilecekse,önce Aişe'ye içirirdi.Sonra kendisi içerdi. İçerken de,Hz.Aişe'nin içtiği yerden içmeye dikkat ederdi. Bir et yemeği yeniyorsa,mutlaka,Aişe'nin elindeki parçayı alır,onun ısırdığı yerden kendisi de ısırırdı.
Bu şekilde aile içindeki ''Biz'' kavramını örnekli olarak ders verirken,eşlerini her şekilde memnun edip,onlara yakınlığını ve alakasını davranışlarıyla da gösterirdi.
Her davranışında eşlerine öncelik verdi.
Ve o buyurdu:
''Ahlakı en güzel olanınız,eşlerine en iyi davrananızdır.''
O aynaydı:
Yalnızlara,kimsesizlere yoldaş olan
alıntı
