Şehit Çeçen’in Günlüğünden...

O bu Resimde Böyle Ama İnş Şuan Kabrinde Böyle Degil
http://imgs2.kavkazcenter.com/tur/co.../17/3218_1.jpg

İlk savaşta, 1996 yılında, ağabeyim Ruslan şehit oldu. Dzhamaat isimli tugaydaydı ve son saldırısı Bamut'taydı. Ben de bu yüzden aynı tugaydayım.

Katıldığım ilk harekattaki poziyonumuz Chervlennaya'da. Buradaki muhaberede Musa isimli bir kardeşimiz şehit oldu. Sniperlardan birisi bana ateş etti ama henüz vadem dolmamış olacak ki, ALLAH'ın yardımı sayesinde bana ateş ettiğini gördüm ve arkaya doğru zıplayarak kurtuldum.



Fakat Musa konumunu değiştiremediğinden snipera yakalandı ve şehit oldu. İkinci pozisyonumuz Ter Tepeleri'ndeydi. Şiddetli çatışmalar oldu ve açık alanda kalmamak için Tsenteroy Köyü varoşlarına çekildik.

20 Aralık 1999
Grozny'deyiz. Birinci şehir engelinin dışında bir pozisyon aldık. Şimdiki konumumda yanan Ural ve BMP yönünü kontrol ediyorum. Müjahitlerden birisini görüyorum, sürünerek Ural'ın yanında yer yatan Rus askerin cesedine yaklaşıyor ve askerin üzerindeki silahlarla cephaneleri alıyor. Şimdi ise tam zıt yöne sürünerek ilerliyor.


30 Aralık


Çarpışmalar devam ediyor. Dün bizim sniperımız yoldan geçmeye çalışan iki askeri öldürdü. Her sabah sokağa iner ve saklanılabilecek bir yer olup olmadığını kontrol ederim. ALLAH'tan ne bir duvar var ne de girilebilecek bir oda var. Rus sniperlar bizlere evlerden saldırabilirlerdi. Ama bu toprakları onlara sessizce bırakarak çekip gidecek değiliz. Bu bölgede çatışmalar gece sabaha kadar devam ediyor.


1 Ocak 2000
El bombası atıcımız şehit oldu. O bir BTR ye el bombası atmak ve caddenin karşısına koşmak istedi. Fakat o bu hareketi yaparken her iki tarafta ateş ediyordu. Yeterli zamanı olmadı. Makinalı tüfeği kullanan asker onu yakaladı ve yere yığıldı. Onu caddeden almak için çok uğraştık, sonunda uzun çengelli bir sopa ile onun naaşını oradan aldık. Ama yerini değiştirmek için tam altı saat uğraştık.


2 Ocak
Bizim grubumuz Argun, Mesker-Yurt, Alxan-Yurt ve Ermolovku'yu aldı. Keşif içinde içimizden mobil bir grup oluşturduk. Orada iki gün boyunca siper kazdık. Biz siper kazarken de mobil grup etrafı kontrol etmeye devam etti. Ansızın onlar piyadeleri gördüler ve aralarında neredeyse 20 metre kadar vardı. Önce bizden olduklarını düşündüler çünkü onlarla birlikte Çeçenlerin elbiselerini giyenlerde vardı ama daha sonra askerlerden birisindeki portatif radyo dikkatlerini çekti ve onların düşman olduğunu anladılar. Bizden birisi onlara ateş etti ve başladı. Onlar doğrudan bizim siperlerimizi ateşe tuttular. Ben evde saklanmak amacıyla siperi terk ettim, fakat bir mermi kulağımın yanından vızıldayarak geçti ve benim için geri dönmek zaruri bir hal aldı. Bir dakika kadar bekledikten sonra, diğer köşeden eve doğru koşmaya karar verdim. Her nasılsa beni yine tespit ettiler ve ateş açtılar. Duvara doğru beni yere yıkmaya çalıştılar ama ben saklanmayı başardım.

Siperde bizden iki kişi kaldı: Ahmet ve Musa. Onlar portatif telsizi taşıyan askeri tespit edenlerdi. Aslan'la birlikte eve girdikten sonra elverişli bir pozisyon aradık. Dışarıda 30 kadar Rus asker olduğunu tespit ettik. Askerlere doğru ters bir pozisyondan ateş ettik. Askerlerden birisi yere yıkıldı da diğerleri yönlerini bize çevirdiler, işte o anda Musa ve Ahmet eve doğru koştular. ALLAH'a şükürler olsun ki koruma ateşi işe yaradı ve sağ salim oradan çıktılar. Ve bunun ardından tank sesini duyduk. İki dakika kadar zamanımız olduğunu tahmin ediyorduk. Çok uzun bir süre değildi. Bombacımız bitişiğimizde binanın ikinci katına çıktı ve oradan el bazukası ile ateş etti. Duman yükselmeye başladı, zırhlının ardındaki askerlerin cesetleri etrafa saçıldı, bizde hemen yoğun bir savunma ateşi açtık. Bittiğinde her yerde ceset vardı.

Bugün boyunca çok sayıda askeri ve bir BMP yi ortadan kaldırdık. Ve BMP bir kaç metre ötemde patladı.

Burada altı gün boyunca savaştık. Destek geldikten sonra biz farklı bir şehire gitmek için ayrıldık.


27 Ocak


Kalinin bölgesinde Rus askerlerin okulda olduğunu öğrendik ve okula saldırdık. Komutan Beshir tarafından yönetilen bizim askerlerimiz binanın içine girerek bir kaç Rus askerini ortadan kaldırdı, kalanlar ise kaçtılar. Bizden ise beş kişi şehit oldu. Şehitler Amir İsmail'in ekibindeydiler. Amir İsmail'de yaralanmıştı, bacağından ve elinden kanlar akıyordu ama o komutayı bırakmamıştı. Beş kardeşimizi şehit edenlerden ikisini yakaladık. Bunlarla bu yıl yakaladığımız asker sayısı 19 oldu.

Bugün boyunca Shamil Basaev bizimle birlikteydi. Çok sert ve cesur bir görünümü vardı.


28 Ocak


Gece Grozny'den ayrılacağımız söylendi. Süratli bir şekilde Animov'un fabrikasında toplandık.


29 Ocak


Mayın tarlası boyunca Yermolov (Alxan-Kala)'a doğru yola çıktık. Shamil Basaev, Khunkarpasha Israilov, Aslanbek ve Abdulmalik sıranın önünde ilerliyorlardı. Ama Sunzhu Köprüsü önünde biz bir tuzağa yakalandık. Yüzlerce BMP'den, makinalı silahlardan, AGS lerden bize ateş açıyorlardı. Biz de dağılarak mayınlı alana girmeye başladık. Müjahitlerden biri hemen kendini yüzüstü olarak yere attı, onu diğeri ve onu da bir başkası izledi. Onların patlattığı mayınlarla bizim için köprüye doğru çıkış yolu açılıyordu.Komutanlar bizlere bağırıyordu sakin olun, dağılmayın, bizi izleyin! Ne olduğunu tam anlamadım ama Shamil ve diğer komutanlar kendilerini geride tutmak isteyen müjahitlere karşı çıktılar ve onlarda önden yürümeye devam ettiler. Fakat gün boyunca ciddi kayıplar vermiş olduk. Shamil Basaev'in ayağı koptu, Abdulmalik ciddi bir şekilde yaralandı. Aslanbek ve Khunkarpasha ise şehit oldu. Ve isimlerini buraya sığdıramayacağım kadar çok müjahitte şehit oldu. Gece olduğunda, ıslanmış ve yorgun bir halde Yermolov'a (Alxan-Kala) ulaştık ve geceyi orada geçirdik.

30 Ocak


Gece Yermolov'dan Zakan-Yurt'a hareket ettik. Orada da Rus askerlerin BMP ve makinalı silahlarla açtıkları ateşe yakalandık. Mermiler ve şarapnel parçaları havada uçuyordu. Bir müjahit şehit oldu. Yaralılarımızı atlı kızakla buradan çıkardık.


1 Şubat


Saldırıyla karanlıkta Waami-Yurt'a hareket ettik. Fakat yolda bizi tespit ettiler ve ateş ederek bizleri selamladılar. Nehri geçtik (su çok sopuktu) ve Waami-Yurt'a girdik. Federal birlikler yerleşim alanını ateş yağmuruna tuttular ve dörtten fazla müjahit şehit oldu.


2 Şubat
Kırkbeş kişi kaldık. Gece Waami-Yurt'tan yola çıktık. Yolda federal birliklerle karşılaşmadık. Ktyr-Yurt'a sabah saat 4.00 de girdiler. "Ural" lardan askerlerle ateş açtılar ama kaybımız olmadı.

Ertesi gün Katyr-Yurt bombardıman uçaklarınca bombalandı ve topçu birlikleri de zaman zaman köye bomba yağdırdı. Geceyle birlikte karanlıktan yararlanarak Shalazhi'ye doğru yola çıktık. Nereye gidersek gidelim, tüm köylerde, köy sakinleri bizleri çok iyi karşıladı. Bizleri ısıtmaya çalışı yemek verdiler. Bunları asla unutmayacağız!

Fakat, bizi arkamızdan gelen grubumuz hemen hemen Katyr-Yurt'un girişinde pusuya düştü. Henüz haber alamadık, bir müjahit bilgi almaya gitti.


3 Şubat

Katy-Yurt'la iritibat sağladık. İki müjahit şehit oldu ve ikisi yaralandı, birisi Ruslara esir düştü. Ruslar ise çok sayıda kayıp verdiler. Ruslar bölgeden ayrıldı ama akşama doğru destek kuvvetleri ile köye geri döndüler. Tüm köye özel silahları ile ateş açtılar. Katyr-Yurt yandı. Pek çok ev yıkıldı.


4 Şubat

Katyr-Yurt'taki muhabere devam ediyor.


5 Şubat

Valerik'e daha ileriye doğru yola çıktık. Gece Valerik'e vardık ve çatışmaya girdik. Yaralılarımız var.


6 Şubat

Gekhi-Chu'da konuşlandık. Yerel halkın bizimle çok ilgilendi. Bizim için ineklerini kestiler.

Şehit Çeçen Arsan Abubakorov'un günlüğü burada son buluyor...

"Caucasian Herald" Gazetesi, 2000