Oğul...Namaz Chatten Daha Hayırlıdır!
Dalmışım yine sanal hayatın derinliklerine...
Az önce yaklaşık 28 tane mail sildim...
Mail gruplarından gelmiş...
Çoğunu okumadan sildim...
Bir an için silerken...Günahlarım geldi aklıma...
Dedim ki:
Bu günahları nasıl sileceksin?
Ne zaman sileceksin?
Ne zaman tevbe edeceksin?
Ne zaman şu alnını secdeye indireceksin?
Ne zaman olduğun gibi görüneceksin?
Ya da göründüğün gibi olacaksın?
Ne zaman ellerini açıp af dileyeceksin?
Bugün mü?
Yarın mı?
Son chat yapışın değil mi yine?
Son defa yine değil mi?
Hep son diyorsun değil mi?
Ne zaman kendine ve diğer kardeşlerine faydalı işler yapacaksın?
Kaç saat oldu yine pc başına oturalı?
Kalkmayacakmısın hala?
Sence herşey sanal hayat mı?
Bak annen çağıracak yine...
Anne hemen geliyorum...
Ve yine dalacaksın...
Bir dahaki sesleniş gelene kadar...
Yazık değil mi sana...
Yalan...Sanal...Hayal...
Olan bir yerde daha ne kadar oyalanacaksın?
Daha ne kadar kendini sanal kahraman sanacaksın?
Ne kadar daha kendi yalanını sanal alemde arayacaksın?
Biliyorum savaştasın...
İçin rahat değil...
Huzursuzsun...
Ne yapacağını bilmiyorsun...
Ama artık toparlanmanın vakti geldi...
Şu nete ayırdığın zamanını İslam için ayır...
İslam için ayırdığın zamanı da sanal hayat için ayır...
Bakalım nasıl olacak?
İşte...Günlük hep aynı soruları soruyorum kendime...
Tam dalmışken yine bu sorulara...
Omzuma birisi dokundu...
Döndüm baktım ki...
Nur yüzlü annem...
Ah...ah...oğlum benim...
Biricik oğlum benim...
Derken gözlerinden yaş damlıyordu...
Yavrum yavrucuğum...
Tam 3 saat oldu...
Üç saatte sana tam 14 kere seslendim...
Her seferinde:
Tamam anne hemen geldim dedin...
Baktım geleceğin yok...Ben geldim...
Haydi yardım edeyim de abdest al...
Hiç olmassa yatsı namazını kıl...
O an için kendimi tutamadım...
Yanaklarımdan akan yaşları,
Annem mübarek elleri ile sildi ve...
Şöyle dedi: OĞUL...
