http://img.blogcu.com/uploads/sevgineydi_ttthaj4.jpg
SEVGİ NEYDİ
Kadın her sabah olduğu gibi o günde beyaz değneği ve el
yordamı ile otobüse binmişti. Şoför:
-Soldan üçüncü sıra bos hanımefendi, dedi. Kadın 32
yaşında güzel bir bayandı ve eşi oldukça yakışıklı bir
adamdı. Bundan bir kaç ay önce yanlış bir teşhis sonucu
gerçekleştirilen ameliyatla gözlerini kaybetmişti genç kadın ve asla göremeyecekti. Kocası ameliyattan sonra acı gerçeği öğrenince yıkılmış ve kendi kendine bir söz vermişti. Asla karısını yalnız bırakmayacak,ona
sonuna kadar destek olacak, kendi ayakları üzerinde
durana kadar cesaret verecekti. Günler geçiyordu. Kadın her geçen gün kendini daha kötü hissediyor, çok sevdiği kocasına yük olduğunu düşünüyordu.
Esinin bu içine kapanık, karamsar hali kocayı çok
üzüyordu. Bir an önce bir şeyler yapması gerekiyordu, karısı günden güne kendi içine kapanık dünyasında kayboluyordu. Bütün gün düşündü koca,
nasıl yardım edebilirim güzeller güzeli eşime diye.
Birden aklına eşinin eski işi geldi. Geri dönmesini isteyecekti. Ama bunu ona nasıl söyleyecekti,
çünkü artık çok kırılgan ve neşesizdi. Bütün cesaretini
toplayarak akşam karısına konuyu açtı. Karısı dehşetle gözlerini açtı:
-Ben bunu nasıl yaparım ben körüm, diye bağırdı. Kocası
ona destek olacağını, her sabah kendisinin işe bırakacağını ve akşamları da iş çıkışında alacağını ve ona çok güvendiğini söyledi. Çünkü eşini tanıyordu ve
bunu başarabileceğini biliyordu. Kadın büyük bir
umutsuzlukla kabul etti çünkü eşini çok seviyordu ve onu kırmak istemiyordu. Her sabah eşini işine
bırakıyor ve akşamları da alıyordu fedakar koca. Günler
böyle ilerledi, karısı eskisinden biraz daha iyiydi. Fakat
kocası daha fazlasını istiyordu, kendisine söz
vermişti sonuna kadar gidecekti. Akşam karısına:
- Artik işe kendin gidip gelmelisin, dedi. Kadın
şaşırmıştı. Bunu asla yapamayacağını söyledi. Kocası ısrar
edince onu yine kıramadı ve bütün cesaretini topladı.
Bunu kendisi de istiyordu ama o kadar güveni yoktu. Sabahları kadın artık otobüs durağına
kendisi gidiyor, otobüsüne biniyor ve otobüsten inerek
işine gidebiliyordu.
Günler günleri kovaladı, hiç bir problem yoktu. Yine
bir gün otobüse binerken, şoför: -Sizi kıskanıyorum,
hanımefendi dedi. Kadın kendisine söylenip söylenmediğini anlayamadan, neden diye sordu. Şoför:
-Çünkü her sabah sizin arkanızdan bir genç adam otobüse biniyor ve bütün yol boyunca sevgi ile size bakıyor, otobüsten indikten sonra yeşil Işıkta yolun karşısına geçmenizi bekliyor siz binaya girdikten sonra arkanızdan
öpücük yollayıp size her gün sevgiyle el sallıyor, dedi.
HERKESİN BU KADAR SEVMESİ VE SEVİLMESİ, HEPSİNDEN DE
ÖNEMLİSİ BÖYLE BİR SEVGİYİ HAK EDECEK İNSANI BULMASI DİLEĞİYLE...
