Koca olmanın sorumluluğu

Koca olmanın sorumluluğu


Son yıllarda her ne kadar meselenin kültür ve eğitim boyutunda gayretler yoğunlaşsa da, aile içi problemleri çözmeye veya mutluluk göstergesini yükseltmeye pek fazla gayret etmiyoruz.
Genelde şikâyetleri sıralıyoruz ve bunun bir şekilde çözülmesini arzu ediyoruz. Sorunların çözümü için herkes karşı taraftan bir şeyler bekliyor. Fedakârlık, feragat, anlayış, hoşgörü hep “eşimiz” tarafından yapılmalı diye düşünüyoruz.
Oysa ağır yükler birlikte omuzlanırsa hafifler. İki kişi için kuş kadar hafif olan bir yük, tek kişinin belini iki büklüm edebilir. Niçin paylaşmayı düşünmüyoruz?
Bundan daha kötüsü, aile saadetini kendimiz için ciddi bir dert, kesinlikle gerçekleşmesi gereken bir hedef hâline getirmiyoruz.
Aile mutluluğu için her şeye değer. Kişisel olarak yapabileceğiniz en güzel yatırım, ailenize yaptığınız yatırımdır. Bu yatırım, birkaç katıyla geri döner.
Aile mutluluğunu arttırmak ve sorunları çözmek için neler yapıyorsunuz?
Meslek edinmek için yıllarca okula gidiyor, diploma alıyoruz.
Üniversiteyi kazanmak için dersaneye gidiyoruz.
Bunun için para ve zaman harcıyoruz. Kim bilir kaç kitap okuyarak, binlerce test çözerek sabahlıyoruz.
Peki hiç aileyle ilgili kitap okuduk mu?
Hiç herhangi bir danışmanlık merkezine gittik mi? Ya da bilen bir kimseyle istişare ettik mi?
Kim bilir televizyon başında geçirdiğiniz saatlerin onda birini, eşinizi anlama ve tanımak için harcasanız, aile yuvanız mutluluktan bir cennete dönecek.
Kimi taraflar, “Artık bizim evliliğimizden bir şey olmaz. Biz mezara kadar böyle gideriz” diye düşünüyor. Eşinin şimdiki durumu, onun için son derece ümit kırıcı geliyor. Onda sevecek, memnun olacak bir özellik, bir meziyet göremiyor.
Fena şekilde yanılıyor. Eşinizdeki iyi yönleri siz isteyecek ve oluşmasına yardımcı olacaksınız, Allah da yaratacak. Bitkiler için toprak ne ise, aile saadeti için eşler de aynen öyle. Allah yoktan öyle mutluluklar yaratır ki, şaşırırsınız. Ancak onun çekirdeğini siz atacaksınız ve zahmetine katlanacaksınız. Çiçek ne kadar hassas ve bakım isterse, aile mutluluğu da en az onun kadar gayret ister. Yazık ki, çoğumuz eşine çiçek kadar değer vermiyor gibi görünüyor. Elbette öyle değil. Eşi için canını bile verir, ama bunu tam hissettirmiyor veya ne yapacağını bilmiyor.
Eşinizin geleceğini sevin
Eğer içinizde eşinize karşı coşkun bir sevgi hissedemiyorsanız, onun bugününü değil, geleceğini düşünün. Eşinizin geleceğini sevin.
Öğretmen öğretmediği bilgiden imtihan edemez. Önce siz verici olun, ondan sonra isteyin. Karşılıklı beklentilerinize cevap vermeden, istemeye hakkınız olamaz.
Kimi erkekler, eşi hakkındaki beklentilerde yanıldığını düşünüyor. Artık evlendikten sonra “Hayal kırıklığına uğradım” deyip atamazsınız, çünkü ev eşyası veya otomobil almadınız ki hemen değiştirmeye kalkacaksınız. Onların bile beş yıl garantisi var.
Hem ikinci veya üçüncü evliliklerinizde kesinlikle mutlu olacağınızın garantisi var mı? Yok!
Evlilik, âdeta bir çekiliş gibidir. Evet, önceden tanıştınız ve kutudan ne çıkacağını az çok tahmin edebiliyorsunuz, ama hepsi bu. Daha fazlası yok. Karşınıza tam bir sürpriz çıkacak. O sürprize hazır olun ve anlamaya çalışın. Korkmayın. Hiçbir sorun çözümsüz değildir.
Eğer içinizde sevecek hiçbir güç yok ve onda bir meziyet göremiyorsanız, ne yapacaksınız?
Ona şefkat edin. Şefkat, sevgiden, hatta aşktan daha keskindir.
İster erkek olun, ister kadın. Eğer bilgi, görgü, tecrübe ve olgunlukta bir adım önde iseniz, sizin emanetinize verilmiş bir kimseyi eğitmeniz gerekiyor. Demek Allah sizden bir nevi öğretmenlik istiyor.
Acı çekeceksiniz, ama değecek
Ve bu konuda asıl sorumluluk erkeklere düşüyor. Çünkü onların fıtratı daha tahammüllü ve sabırlı.
Niçin Peygamberimiz, “İnsanın insana secde etmesini buyursaydım, kadının kocasına secde etmesini emrederdim” buyuruyor?
Demek erkek olmak, aileyi yönetmek, yetkide bir adım önde olmak, bazı ağır görevler ve sorumluluklar da getiriyor.
Elbette acı çekeceksiniz, ama yıkılmayacaksınız. Hem çileye mahkûm değilsiniz. Sorunlar kadar çözüm yolları var.
Ama bunları keşfetmek için araştırıcı olmanız gerekecek.
En az işiniz kadar eşinizi ve çocuklarınızı düşüneceksiniz. Bunun için kitap okuyacak, istişare edecek, masrafa gireceksiniz.
Kesinlikle verdikleriniz boşa gitmeyecek.
Kim bilir kaç kez umutsuzluğa kapıldınız, kaç kez gözyaşı döktünüz. Kim demiş erkekler ağlamaz diye? Elbette ağladınız.
Peki gözyaşlarınızın sevinç gülücüklerine dönmesini istemez misiniz?
Hemen her gün sizi sıkan, üzen, programınızı alt üst eden ailevî geçimsizliklerinizi noktalamayı düşünmez misiniz?
Düşünürsünüz. Kim bilir, birçok kimse bunun için servetini verir. Yeter ki, evliliğinin ilk günlerine dönsün.
İmkânsız değil bunu başarmak. Ama o kadar kolay değil. Bir şeyler yapmanız gerek. Hemen bugünden.
Öncelikle şuna inanacaksınız: Çözülemeyecek aile sorunu kabul etmiyorum. Bittiğini sandığınız, bitkisel hayata girdiğini kabul ettiğiniz bir aileyi plânlı ve aşamalı bir usûlle cennete çevirebilirsiniz. Belki kimileri bunun imkânsızlığını iddia edecek. Ancak benim danışmanlık yaptığım öyle örnekler var ki, Rabbimiz çürümüş tohumdan bir ağaç filizlendirdiği gibi, bittiğini sandığımız bir aileden de tekrar mutluluk fışkırtabilir. Yeter ki, siz isteyin ve ona uygun bir tavır sergileyin.
Bitmiş sanılan bir ailenin bile kurtarılabileceğine inandığıma göre, bana göre basit sorunlar neden çözülmesin?

Siz verirseniz, fazlasını alırsınız

Burada önemli olan, sorunların çözümü için hiç değilse bir tarafın adım atması. Şuna kesinlikle inanıyorum: Siz iyi olursanız, eşiniz de iyi olur. Siz verirseniz, fazlasıyla alırsınız. Elbette siz kötü değilsiniz. Ama etkileyici olan, eşinizin sizin iyiliğinize inanması, onun sevildiğini hissettiği davranışları sergilemenizdir.
Birbirinizin kalbini kazanmanız o kadar zor değildir. Kolayca bunu başarabilirsiniz. Ama yine kolayca kaybetmeniz mümkün.
Tatlı bir söz, küçük bir hediye, beraber bir şeyler yapmak, işine yardımcı olmak, küçük jestler; eşinizin kalbini fethetmenize yarayabilir.
Çok mu zor bunlar? Bence değil.
Nasıl olabileceğini sonraki bölümde ele alalım.