Beni Herkes Sever

Hamd Alemlerin Rabbine, salât ve selam onun elçisi biricik Efendimiz (s.a.v.) üstüne olsun.

Rahman ve Rahîm olan Allah'ın adıyla...

Efendim, lafa nasıl başlamam gerektiği hususunda biraz bocalasam da bu cümleyi yazarak otomatik olarak konuya girmiş bulundum. İnsanoğlu öyle bir fıtrata, öyle bir mizaca sahiptir ki bazen onu anlamak oldukça zor olur hatta kişi kendini tanıyamaz zaman zaman. Sevme, sevilme, beğenme, beğenilme gibi duygular her daim kişilerin bünyesinde barınan veya bünyeye dahil edilmek istenen duygulardır. İnsanoğlu çoğu kez birileri tarafından sevilme, takdir görme, beğenilme ister veya bu istenci gösterme noktasında ifrat ve tefrit noktasında zigzaglar çizer. İyi bir insan olursa, güzel işler yaparsa, kimseden istemediği bir tavrı görmeyeceğini zanneder ama bu onun yanılmasına sebep olur. Çünkü bir insanı tüm insanların sevmesi, takdir etmesi oldukça zor hatta imkansız bir olaydır eğer böyle birşey olacak olsaydı buna en layık kişi şüphesiz Efendimiz Hz Muhammed Mustafa (s.a.v.) olurdu. O hayatı boyunca böyle bir amaç gütmediği, İlahi rıza için yaşadığı ve Habibullah olduğu halde bazı kişilerce tard edildi, aşağılanmaya ve hakir görülmeye çalışıldı. Bir elin beş parmağı bir olmayacağını hepimiz biliyoruz işte bu vakıa, olayın iç yüzünü apaçık bizlere göstermektedir. Sevgiye ve takdire en şayan olan zata bile yapılanlar yine bizim için birer ibret aynası olmalı ve biz her dem o aynada boyumuzun ölçüsünü almalıyız.

Bu noktada bizim dikkat etmemiz gereken iki önemli husus dikkat ortaya çıkmaktadır. Birincisi sözlerimiz ve fiilerimiz birilerinin takdirini, sevgisini kazanmak için değil rıza-i Bârî için olmalıdır. Bu nokta ihmal edilirse kişi riya ile şirk noktasında alabora olabilir. İkincisi ise bizim şartlara uygun haraket etmemiz, sonucu ve takdiri Yüce Yaratıcıya bırakarak başımıza gelen olaylara karşı "Hasbünallâh ve Ni'me'l-Vekîl" zikri ile mücehhez olmamızdır. Bu aynı zamanda Fahr-i Kainât'ın (s.a.v) da metodudur. Bizler de onun birer ümmeti olarak buna uymalıyız onun başına gelenler bizim başımıza gelmediyse düşünmeliyiz, eğer herkesten yağlı, ballı cümleler işitiyorsak ya çevremizdeki insanların samimi olmadığını düşünmeli veya da halimizi, hareketimizi kontrol etmeliyiz. Bu noktada inkisar-ı hayale veya hüzne kapılmamalıyız herkesi razı etmeye çalışırsak hafizanallah İlahi rızayı kaybedebiliriz o halde yolumuzu ve çizgimizi koruyarak, rehbere uyarak imtihan dünyasında yol almaya devam etmeliyiz.

O halde, egoistlik damarlarımızı kesmeli, beni herkes sever yalanından kaçmalı, rıza-i İlahi için tüm sa'yimizi göstermeliyiz. Kitab-ı Mubin'de ifade edildiği gibi Allah'ın kendisinden razı olduğu kullardan olabilmek adına maddi, manevi her türlü fedakarlığı göstermeliyiz. Niyetlerimizin amellerimizi belirleyeceğini unutmadan halis ve salih bir kul olmaya çalışmalıyız. Yunus'un deyimiyle "Bana seni gerek seni" diyerek fani sevgileri kazanma noktasında aç gözlü olmayacağız, Hz. Ali deyimiyle "Bir gönle kaç sevgi sığar ki" diyerek tefekküre dalacağız inşaallah. Mevla anlamayı, anlatmayı ve yaşamayı hepimize nasib eylesin, dualardan eksik etmeyiniz bu aciz kardeşinizi.