Söndür geceyi, yıldızlar üşümesin...

http://img03.blogcu.com/images/s/a/h...1248826396.gif

Söndür geceyi, yıldızlar üşümesin...
Zamana adanmış cümlelerin kaybolan kelimelerini ararken noktalar,
Karanlığın mühürlediği anlarda yitip giden hayalleri arardılar...
Gündüzü kalabalıklarda kaybolmak diye sanır,
Sesinde, sözünde gölgeleşen izleri ararcasına,
Geceye, maviye yazardın ya her bir ânı, her bir cümleni...
Gözlerinde sakladığın geceyi kaybetmeden,
Giden sözlerin peşine düşen avcı ol hadi!

Bir hüzün mısrası takılı kalmış dilinde geceden kalma,
Geceleri sığınak bilen yüreğin,
Gezgin ruhunun bilenen yanıydı ya hep,
Şimdi silikleşen gölgelerin diyarında,
Yıldızları bile üşüten bu ıssızlık nedir?

Susları giyin şimdi en sessiz yanınla.
Ve giyin kuşan hadi leyle dair ne varsa...
Leyli olanın heybesi de sırların hazinesini taşır ya hep...
Yalnızlık senin yoldaşın,
Gece senin sırdaşın,
Yıldızlar pusulan...

Söndür geceyi, yıldızlar, hâyâller, çocuk yürekler üşümesin,
Güneşi arayanlara gün, leylilere sükûn gelsin...


Reşhâ Sahradaesinti