Duanın bazı adab ve sünnetleri:

1.Yediklerinin ve giydiklerinin helal olması: Sa’d bin Ebi Vakkas (r.a) Peygamber Efendimiz’e duasının kabul olunmadığı sorunca Peygamber (s.a.v.) , “Ey Sa’d, haramdan sakın. Karnına haramdan bir lokma giren kimsenin duası kırk gün kabul olmaz.” Buyurdu.
2.Duada kalbin huzuru ve duanın kabul olanacağına yakinen inanmak. İbn-i Abbas(r.a) Peygamber Efendimiz’den (s.a.v.) şöyle rivayet etmiştir: “Allahü Teala, gafil ve umursamaz kalbden yapılan duaya icabet etmez.”
3.Dış gibi içi de temiz olsun diye hata ve günahları için tevbeyi yeniler. İstediği şeyin kabul olunmasında acele etmez ve “Dua ettim ama kabul olunmadı” gibi sözler söylemez.
4.Beladan kurtulmak için, ni’met ve bollukta da Allah’a çokça dua eder. Peygamber Efendimiz (s.a.v.) “Şiddet ve sıkıntı anında duasının kabul olması kendisini sevindiren kimse, bolluk anında duayı çoğaltsın.” Buyurmuştur.
5.Duadan önce, ‘Elhamdü lillahi rabbi’l-alemin, ve’s-salatü ve’s-selamü ala rasulihi Muhammedin ‘ diyerek Allahü Teala’ya hamd eder, sonra Peygamber Efendimiz’e salavat okur ve ellerini kaldırıp istediği şekilde dua eder.
6.Duada garip şeyler istemekten, meşru ve sünnet olan şeylerde haddi aşmaktan sakınır.
7.Dua eden, duayı dinleyen gibi amin der. Çünkü dua eden ve dinleyenin amin demesi de duanın adabındandır.
8.Dua için en faziletli vakitleri, saatleri seçer.
9.Dua ederken isteklerinin en mühimini tercih eder.
10.Dua yaparken kollarını, yemek isteyen miskin gibi göğsüne bitiştirir. Allahü Teala’ya peygamberleri ve salih kullarını vesile eder. Duada sesini alçartır, boynunu büker, edeb ve huşu içinde dua eder. Gözlerini de semaya kaldırmaz. Duayı bitirdikten sonra da ellerini yüzüne sürer. Peygamber Efendimiz (s.a.v.) “Duayı bitirdikten sonra yüzünüzü mesh ediniz” buyurmuştur.(Şerhu’ş-Şir’a)

23.02.2009 Fazilet Takvimi