İbnu Mucezziz El-Mudlicî Seriyyesi Babı

340-......Alî (R) şöyle demiştir: Peygamber (S) bir seriyyeninbaşına Ensâr'dan bir adamı emîr, yânî kumandan yapıp gönderdi. Bu zâtın emrindeki mücâhidlere de kumandanlarına itaat etmelerini emretti. Bu kumandan sefer esnasında bir mes'eleden dolayı maiyye-tindekilere öfkelendi de:
— Peygamber sizlere bana itaat etmenizi emretmedi mi? diye sor*du.
Onlar da:
— Evet emretti, dediler. Bunun üzerine kumandan:
— Öyleyse benim için odun toplayın! dedi. Mücâhidler odun topladılar. Bu defa da kumandan:
— Odunları ateşleyiniz! emrini verdi. Mücâhidler odunu yakınca da:
— Bu ateşe giriniz! diye emretti.
Bu emir üzerine askerlerin bir kısmı ateşe girmeyi düşündüler. Fakat bâzıları da bunları tutmaya ve:
— Bizler ateşten Peygamber'e kaçıp sığınmış kimseleriz, deme*ye başladılar.
Onlar bu karşılıklı konuşmaya devam ederlerken nihayet ateş sön*dü. Kumandanın da öfkesi geçip sâkinleşti. Bu olay Peygamber'e ula*şınca:
— "Eğer mücâhidler ateşe girseierdi, artık kıyamet gününe ka*dar ateşten çıkamazlardı. (Çünkü âmire) itaat, ma'kûi ve meşru' olan emirlerde olur" buyurdu