Yüreğine Hasret Dikenleri Ekme!!!

YÜREĞİNE, HASET DİKENLERİ EKME!!!
Vaktin birinde, bir testi ustası, geçirdiği bir kaza sonucu, gözlerinin görme yetisini büyük ölçüde kaybeder. Yıllarca kendi emeğinden başka bir geçim kaynağı da yoktur. Çaresizlik belini bükmüş olmasına rağmen, kimseye halini bildiremez. En sonunda emektar tezgâhın başına oturur. Yılların verdiği alışkanlıkla çamurunu yoğurur ve testiyi yapmaya başlar. İlk zamanlar oldukça zorluklar çeker. Yılmadan usanmadan çalışır ve her gün biraz daha düzeltir testileri, sanki gözleri çok iyi görür gibi testi yapmayı başarır.
Günlerce çalışıp yaptığı testileri, dükkânın içinde koyacak yer bulamaz. Ne var ki para kazanabilmesi için, yaptığı testileri satması gerekir, ama ne pazara çıkarabiliyor, nede verilen parayı tanıyabiliyordu. Dükkânın da sattıkları ise ihtiyacını karşılamıyordu.
Bir kişi selam vererek girdi içeriye. Sesin sahibi tanıdık değildi, sıradan bir müşteri diye geçirdi içinden.
___ Buyurun, hoş geldiniz. Adam bir yandan testiciyi süzüyor, bir yandan da testilere bakıyordu.
___ Testi almak istiyorum.
___ Tabi, siz beğenin. Adam ustanın gözlerinin görmediğini hemen anlamıştı.
___ Testilerin hoşuma gitti, eğer istersen senin için onları pazarlayabilirim, sen testi yaparsın, bende satarım. Böylelikle ikimizde kazanırız, ne dersin?
Adam gökte aradığını yerde bulmuştu, ama tanımadığı birisine nasıl güvenebilirdi?
___ Teklifinize ziyadesiyle memnun oldum, ama ben sizi tanımıyorum. Gördüğünüz gibi, benim gözlerimde görmüyor, takdir edersiniz ki bunlar benim geçim kaynağım…
Adam, ustanın ne demek istediğini anlamıştı. Şüphelenmesine hak veriyordu.
___ Sizi anlıyorum, eğer verirsen buradaki bütün testileri peşin parayla satın almak istiyorum. Siz testi
Yapmaya devam edin, ben daha sonra tekrar gelir diğer yaptıklarınızı da alırım.
Usta duyduklarına inanamıyordu. Hem yaptığı bütün testileri satmıştı, hem de yeni yapacağı testilerin müşterisi ayağına kadar gelmişti.
İnsan ya bu, umut ettiği bir şeyi bulunca, çektiği bütün sıkıntıları unutuverir, o da unutmuştu. Yapacağı testilerden kazanacağı paraların hayali, bir anda umutlarını yeşertmeye yetmişti.
Daha bir başka sarılmıştı işine, yabancı adam düzenli olarak her hafta geliyor, ustanın yaptığı bütün testileri alıyor ve bir hafta içinde hepsini satıyordu. Kısa zamanda ünü, bütün şehri sarmıştı. Öyle ki, onun sattığı testilerin güzellikleri, dilden dile dolaşıyordu. Herkes yabancının testilerinden bahsediyor, ama kimse yapan ustanın adını bile anmıyordu.
Halini unutan usta, yabancının kendi testileri sayesinde ünlendiğini ve bunda kendisinin de payı olduğunu düşünerek, yabancıya karşı içten içe bir çekememezlik beslemeye başlamıştı.
___ Marifet, bu testileri görmeyen gözlerle yapabilmek, ama anlaşılan yabancı benim sayemde zengin olmak istiyor. Gözlerimin görmemesini fırsat biliyor…
Zavallı usta, gözlerinin görmeme eksikliğini, gayretiyle geçmişti, ne var ki gönül tarlasına haset tohumları ekilmişti bir kere, en kısa zamanda bu işi bitirmeliydi. Yabancıya, ya testileri daha pahalı satacak, ya da hiç satmayacaktı.
Yabancı, her zaman olduğu gibi testileri almaya gelmiş, bir yandan yeni yapılan testilere bakıyor, bir yandan da önce aldığı testilerin hepsinin satıldığından bahsediyordu. Usta yüzünü ekşitmiş ve yabancıya karşı oldukça soğuk davranıyordu. Durumun farkına varan yabancı,
___Hayırdır ustam, bir kusur mu işledim ki böyle davranıyorsun?
Usta, içinde ne varsa hepsini döktü, yabancı, büyük bir sabırla dinledi. Anladı ki usta kendisinden alış veriş yapmasını istemiyordu. Gayet sakin bir tavırla ustaya
___Zaten, bu andan itibaren senin testilerini satmam imkânsız, çünkü artık senin gönül gözünün önüne haset perdesi inmiş. Korkarım senin testilerinden su içenlerin gönlüne haset tohumları düşer. Oysa şu ana kadar senden aldığım testileri satarken “bu testiyi, yapan usta bile görmedi, o bu testiyi gönül gözüyle yaptı, bu testiden su iç ki gönül gözün açılsın” diyordum. Ya şimdi ne diyerek satabilirim bunları? Yanında getirdiği testilerden bir tanesini, ustanın dükkânında bırakarak, bir gölge gibi çıktı dışarıya…
Bir daha da o şehirde onu gören olmadı. Usta, hatasını anlamıştı ama heyhat. Elindeki altın yumurtlayan tavuğu kesmişti. Günler sonra öğrenebilmişti, yabancının kendisinden aldığı testileri nakışlarla süsleyip, üzerlerine güzel yazılar yazdıktan sonra sattığını. Komşusuna okutmuştu kendisine bıraktığı testideki yazıyı…
___Sevgilinin gönül yurduna güller ekilir, gül bahçesi yüreğine, haset dikenleri ekme!

(alıntı)