Hikaye bu ya timsahla fil birbirlerine aşık olup dillere destan bir şekilde evlenmişler.
İki sevgili evlendikten sonra, birbirlerine kendileri için “en değerli” olanı verme yarışına girerler.
Timsah gölden en güzel balıkları çıkarıp sevgilisi file ikram eder.
Fil de pek sevdiği yeşil yapraklarının en tazelerinden çırpıp sevgilisinin önüne atar.
Fakat sonuç hüsrandır.
Otçul olan fil için balıklar, etçil timsah için de tazecik yapraklar hiç de değerli değildir.
Çift, sonunda anlar ki, herkesin kendisi için “en değerli” olanı vermesi iyi niyetli ancak teknik olarak yanlış bir davranıştır; hem iyi niyetli hem de teknik olarak doğru davranış eşi için “en değerli” olanı vermektir.
Sonuç olarak, fil timsaha hortumuyla tuttuğu ve zaten yemeyeceği balıkları, timsah da gölün dibinden kopardığı ve zaten sevmediği tazecik yosunları vermeye başlar.
Mutlu olurlar; çünkü birbirlerini anlamaya vakit ayırmışlardır.
İkisi de “Ben elimden geleni yapıyorum ya!” savunmasına girmemiştir.
Alıntı
