Elİf, lam, ra

Mihrican Keskin

Secde; on bir yıldızla, güneşle ve ayla
Gözlerime işlendi okunaklı bir rüyada
Virgül gibi başım eğikken hayata
Gözlerine özlemi ben düşürmedim
Rüyalardır sözlerime ?asa?
Elif, Lam, Ra
Ben Yusuf?um; baba?

Kuyuya düşen asadır Elif
Yitirilmiş/imdi dünya; çabalayışım ise sadece mavera
Secdedeyim, Elif gibi düşmüşüm rüyama
Kapalı gözlerimden uyanık ruhuma
Her Şeyin Sahibine işliyorum secdemi?
Her yitik günde biraz daha vaveylada dünya
Ve geceden ve gündüzden çekilişim
Kuyu dibindeki yalnızlığımda
Ben Elif?im; baba?

Lam gibi kuyuya uzanan ip
Lam?ın ucudur Elif?liğimi çekip çıkaran
Kuyu dibinde bıraktım susuzluğumu
Kurumuş kuyudan, sucuların kovasına
Lam?a tutunduranın ?suya doymuşu?yum; baba?

Ra gibi gözlerden düşen özlem taneleri
Gömleğime bulaşan yalancı kan lekeleri
Kan için değil,
Yusufluğumdan düşen
İftira atılan kurdun
Ve Bünyamin?in gözlerinden düşen
Baba; amayı gözlerine süren Ra taneleri
Kuyuya düşürenlerin gözlerinden neden düşmez ki?
Ra taneleri yamacında ??O??na ram oldum ;baba?

Elinde özlem kokusudur gömleğim,
İftiraya açılmış bir celselik temiz sessizliğim
Vuslat kokusunu sonlandıran
Kuraklığımızı bir avuçta buluşturan; gömleğim?
Ve gömleğimin kokulu secdesidir Elif
Lam gibi karanlıktan çekip çıkaran beni
Ra tanelerine mendil olan,
Ama olan gözlerine dua
Gömleğim sessizliğime sestir; baba?

Kötülüğe davetiye çıkarana karşı Elif?im
Nefsimi uyandırana karşı tutunurum Lam?dan
Zindan kötülüğün davet ettiğinden daha iyidir.
Karanlık, kuru soğuk, susuzluk mu?
Olsun?
Buluşurum Ra taneleriyle mutluyum işte o an?
Kuyuya düşürenlere duacıyım
Bir gün bu iyiliklerini hatırlatmak üzere?
Kuyuya düşürülenlerle,
Elif, Lam, Ra?
Ben Yusuf?um; baba?
Mihrican KESKİN
ondörtmayısikibindokuz