MÜslÜmana kiliÇ Çeken ÖldÜrÜlÜr mÜ?

4029- İbn Zübeyr (r.a)’den rivâyete göre, Rasûlullah (s.a.v) şöyle buyurdu: “Kim kılıcını Müslüman’a çeker ve saldırırsa öldürülür.” (Sadece Nesâi rivâyet etmiştir.)
4030- İbn Zübeyr (r.a)’den rivâyete göre, şöyle demiştir: “Kim Müslüman’a silahını çekerse o kimse öldürülür.” (Sadece Nesâi rivâyet etmiştir.)
4031- Abdullah b. Ömer (r.a)’den rivâyete göre, Peygamber (s.a.v) şöyle buyurdu: “Bize silah çeken bizim gibi Müslüman değildir.” (İbn Mâce, Hudud: 19; Müslim: İman: 42)
4032- Ebu Said el Hudrî (r.a)’den rivâyete göre, şöyle demiştir: Yemen’de bulunan Ali, Rasûlullah (s.a.v)’e bir miktar külçe altın göndermişti. Rasûlullah (s.a.v) o altınları Akra b. Habis el Hanzalî, Mücaşî oğullarından bir kimse, Uyeyne b. Bedr el Fezarî ve Alkame b. Ulâse el Âmirî, ve Kilaboğullarından bir kimse, ve zeyd el Hayl et Taî ve Nebhan oğullarından bir kimse arasında paylaştırmıştı. Ebu Said el Hudrî diyor ki: Bu paylaştırma işine Kureyş ve Ensar kızdılar ve şöyle dediler: “Gelen altını bizi bırakıp Necid büyüklerine dağıttı.” Bunun üzerine Rasûlullah (s.a.v) şöyle buyurdu: “Ben onların kalplerini İslâm’a ısındırmak için böyle yaptım.” Bu arada gözleri çukur, yanakları çıkık, sık sakallı başını usturaya vurdurmuş bir adam gelerek: “Ey Muhammed! Allah’a karşı sorumluluk bilinci duy” dedi. Rasûlullah (s.a.v): “Ben Allah’a isyan edersem ona başka kim itaat eder? Yeryüzündeki insanlar Bana güveniyor da siz niçin güvenmiyorsunuz?” Cemaatten bir adam o kimseyi öldürmek istedi de Rasûlullah (s.a.v) ona engel oldu. Adam dönüp gidince Rasûlullah (s.a.v) şöyle buyurdu: “Bu adamın neslinden öyle kimseler çıkacak ki Kur’an okuyacaklar lakin Kur’an boğazlarından aşağıya geçmeyecek okun yaydan fırlayıp çıktığı gibi dinden çıkacaklar. Puta tapanları bırakırlar Müslümanlarla savaşırlar, onların zamanına ulaşırsam Ad kavminin yok oluşu gibi onları öldürürüm.” (Ebû Davud, Sünnet: 31; Müslim, Zekat: 47)
4033- Ali (r.a)’den rivâyete göre, şöyle demiştir: Rasûlullah (s.a.v)’den işittim şöyle diyordu: “Kıyamete yakın günlerde bir millet çıkar ki ömürleri kısa, akılları zayıf çok güzel sözler söyleyerek hayırlı şeyler konuşurlar. İmanları boğazlarından aşağıya inmez (yani söyledikleri yaşantılarında görülmez). Okun yaydan fırlayıp çıktığı gibi dinden çıkarlar, onlarla karşılaştığınızda onları öldürün! Kıyamet günü onları öldürene sevap vardır.” (Ebû Davud, Sünnet: 31; Müslim, Zekat: 47)
4034- Şerîk b. Şihab (r.a)’tan rivâyete göre, şöyle demiştir: Rasûlullah (s.a.v)’in ashabından biriyle karşılaşmayı ve ona hariciler konusunda bir şeyler sormayı çok arzu ederdim. O günlerde bir bayram günü arkadaşlarıyla birlikte Ebu Berze’ye rastladım ve ona: “Rasûlullah (s.a.v)’in, Haricilerden bahsettiğini işittin mi?” diye sordum. O da: “Evet” dedi. Rasûlullah (s.a.v)’in söylediklerini kulaklarımla işittim ve gözlerimle gördüm. Rasûlullah (s.a.v)’e bir miktar mal gelmişti. Onu taksim edip sağındaki ve solundakilere vermişti fakat arkasındakilere vermemişti. Arkasındakilerden bir adam kalkıp şöyle demişti. Ey Muhammed, bu dağıtma işinde adaletli olmadın dedi. Bu kimse saçını usturaya vurdurmuş, iki beyaz elbise giyinmiş siyahî bir kimse idi. Bunu duyan Rasûlullah (s.a.v) çok kızdı ve şöyle dedi: “Vallahi benden sonra benden daha adil birini bulamayacaksınız sonra konuşmasını şöyle sürdürdü. Kıyamete yakın zamanlarda bir kavim çıkacak -sanki bu adam onlardan gibidir- Kur’an okuyacaklar okudukları Kur’an gırtlaklarından öteye geçmeyecek, okun yaydan çıktığı gibi İslâm’dan çıkacaklar. Onların görüntüleri başlarını kabak gibi traş etmeleridir. Mesih Deccal gelinceye kadar böyle kimseler çıkmaya devam edip gider ve sonuncuları Deccalle beraber olurlar. Onlarla karşılaştığınızda onları öldürün, onlar yaratıkların en şerlileridir.” (Sadece Nesâi rivâyet etmiştir.)