Bir Kapı Açık Kalsın

Eski zamanlarda bir zat, seyahati sırasında çok ilginç bir olaya şahit olur..

Çölde, eşkiyaların bir kervana saldırdıklarını,
ne var ne yoksa zorbaca gasbettiklerini korkuyla seyreder uzaktan..

Biraz sonra bakar ki, soygun yapan eşkiyaların reisi bir kenarda abdest alıp,
namaza duruyor..

Adam hayretlerdedir..Dayanamaz, namazdan sonra yanına varır ve sorar ona;

- Merak ve hayretler içindeyim der..

-Yaptığın iş zalimce ve haram..Günahlar içindesin..Sonra da kalkıp,
o yaptıklarını menedenin huzuruna varıyorsun!

Bu nasıl iştir?


Eşkiyaların reisi olabildiğince hüzünlü,
şu ilginç ve ibretli cevabı verir;

- Ey yolcu!

Ben yıllardır şeytana ve ayartıcı benliğime uyarak,

Rabbimle aramda faraza 100 kapı varsa,

99 unu kapattım İstiyorum ki hiç değilse BİR KAPI AÇIK KALSIN

Aradan zaman geçer, o zatın yolu, nasip olur Kabeye düşer..

Tavaf esnasında bir de bakar ki,

yıllardır hiç unutamadığı o eşkiya reisi de orada!..

Kabeye sarılmış, huşu ile dua etmekte,
hıçkırıklarla ağlamaktadır..

Yine hayretlerdedir o zat..

Yanına varır selamlar onu, kendini tanıtır ve sorar;

- Oradan buraya...Nasıl oldu bu iş? Nedir bunun hikmeti

Tebessüm eder tövbekar adam ve ışıl ışıl gözleri,

boynu bükük der ki;

- Sana demiştim ya hani; Hiç değilse BİR KAPI AÇIK KALSIN
Onunla aramda..

İşte ben, tüm acizliğim ve samimiyetimle o kapıyı hep açık tuttum..

Rabbim de rahmetiyle,
muhabbetiyle lutfetti tüm kapıları açıverdi.

_Alıntı