İhramli av etİ yİyebİlİr mİ?

2766- Ebu Katade (r.a) anlatıyor: Mekke’ye giderken yolda Rasûlullah (s.a.v) ile beraberdim. Ashab’tan bazıları ihramlı bazıları da ihramsız idiler. Ben de ihramsızlardandım. Bir yaban eşeği gördüm atımın üzerinde doğruldum, arkadaşlarımdan kamçımı bana uzatmalarını istedim vermediler, uzak durdular. Mızrağımı istedim onu da vermeye yanaşmadılar. Bunun üzerine ben mızrağımı kendim alarak yaban eşeğine attım ve öldürdüm. Bu hayvanın etinden ashab’tan bazıları yediler bazıları yemediler. Durumu Peygamber (s.a.v)’e ulaştırıp hükmünü sordular. Peygamber (s.a.v)’de: “O Aziz ve Celil olan Allah’ın size verdiği bir nimettir” buyurdu. (Buhârî, Cezaü’s Sayd: 15; Dârimi, Hac: 22)
2767- Muaz b. Abdurrahman et Teymî (r.a), babasından naklederek şöyle diyor: “Talha b. Ubeydullah ile beraberdim ve hepimiz ihramdaydık. Talha uyurken ona bir kuş hediye getirildi, bu kuşun etinden oradakilerden bir kısmı yedi bir kısmı yemek istemedi. Bu sırada Talha uyandı yenebileceğini belirterek, “Rasûlullah (s.a.v) ile beraber yemiştik” dedi. (Müslim, Hac: 9; Dârimi, Hac: 22)
2768- Umeyr b. Seleme ed Damrî (r.a) Behzî’den naklediyor. Rasûlullah (s.a.v) Mekke’ye gitmek üzere ihramlı vaziyette yola çıktı. Ravha’ya geldiklerinde bir de ne görsünler bacağı kırılmış bir yaban eşeği… durumu Rasûlullah (s.a.v)’e haber verdiler. Peygamber (s.a.v)’de: “Bırakın onu şimdi sahibi gelir” buyurdular. Bunun üzerine Behzî geldi sahibi oymuş. Rasûlullah (s.a.v)’e: “Ey Allah’ın Rasûlü! Bu eşek hakkında yetkilisiniz. Sizin olsun” dedi. Peygamber (s.a.v), Ebu Bekir’e: “Yaban eşeğini arkadaşları arasında taksim etmesini” emretti. Sonra yürüdüler, Ruveyse ile Arc arasındaki Üsaye’ye geldiler. Bir de baktılar ki okla yaralanmış bir ceylan gölgede inliyor. Rasûlullah (s.a.v) içlerinden birine ceylanın yakınına durmasını ve herkes geçinceye kadar hayvanı kuşkulandırmamasını istedi. (Muvatta', Hac: 24)