Zirveye Yaklaşırken

Üçayların içindeyiz. Kutlu zamanlarda... Ramazan iki adım ötemizde. Bir de, dokunabilene yeni bir hayat sunacak bir gece var önümüzde; Kadir gecesi. Yani şimdi hazırlık zamanı.

Aylardan bir ay, Ramazan. Rahmetin, bereketin sağanak olup yağdığı bir ay. On bir ay içinde bir sultan.

Günlerinin her birinde oruç tutuluyor. Oruç öyle bir ayrıcalık ki Yüce Mevlâ “Oruç benim içindir ve onun mükâfatını ancak ben veririm.” buyuruyor.

Gecelerinde ise mana dünyamıza birer kandil; teravih... Bir de, okumayı bilenler, dilini, gönlünü süslemek isteyenler için her fırsatta Kur’an ziyafeti…

Ramazan sahuruyla, iftarıyla, teravihiyle içimizi dışımızı sarar, sarmalar. İftara kadar zaman bazen hızlı, bazen yavaş akar, sabra alışır beden. İftar rehavetinde teravih yeniden derler toplar bizi.

Ramazan ayı yirmiyi buldu mu, o kıymetli geceyi aramaya başlarız, Kadir gecesini... Fıtır sadakaları verilmeye başlanır, hiç kimse hüzünlü girmesin bayrama diye. Ve gerçek bir bayramla nihayete erer Ramazan.

Ve gecelerden bir gece, Kadir...

Bin aydan daha hayırlı. Koca bir yılın en bereketli, en özel anları.

Allah Rasulü s.a.v.’in ifadesiyle “Kadir gecesinin hayrından mahrum kalan kişi, gerçekten mahrum isminin verileceği kişidir.” (Nesaî)

Şimdi o kıymetli aya, o kıymetli geceye yaklaşıyoruz.

İşaret fişekleri

Önce Recep ayı geldi, Şaban ayı da gelip geçecek. Ve inşallah Ramazan-ı Şerife ulaşacağız.

Zamanın hepsi Allah’ın. O’nun kapısı, yönelen gönüllere her an açık. Ama işte dünyanın bir cazibesi var, insanı alıp götürüyor. Gaflete düşürüyor, uzaklaştırıyor.

Yüce Mevlâ kullarına merhamet ediyor, bazı zamanları seçiyor, birer fırsat olarak sunuyor.

Recep ayının başlamasıyla işte o işaret geldi. Kalbin sahibiyle hemdem olmanın ayak sesleri duyulmaya başlandı. Gaflet uykusundan uyana uyana, tevbe ile günahları yıkaya yıkaya Ramazan-ı Şerif kapısına yaklaşmamız gerektiği bildirildi.

Şimdi durup, kendimize sorma zamanı:

– İşareti aldım ama ne yapacağım?

– Ramazan-ı Şerifte rahmet sağanağında yıkanmak için, Kadir gecesinin kadriyle kıymet bulmak için nasıl hazırlanmam lazım?

Rehberin izinde

Her soruya cevap için her zaman O’na, daima O’na, Allah Rasulü s.a.v. Efendimize yönelmek lazım.

Üçaylar girince O şöyle dua etmişti:

“Allahım! Recep ve Şaban ayında bize bereketler ihsan eyle ve bizi Ramazan’a ulaştır.”

Ve Recep ayının gelişiyle O’nun oruçlu olduğu günler artıyordu. Ramazan’dan sonra en çok Şaban ayında oruç tutuyordu.

Demek ki oruçla hazırlanmak lazım.

Bir de çok tevbe ediyordu. Ramazan’a, Kadir gecesine adeta tevbe ede ede yaklaşıyordu. Herkesi tevbe etmeye, af dilemeye davet ediyordu.

Bir gece evindeydi, Hz. Aişe r.a. validemizin yanında. Gecenin yarısıydı, kalktı ve evden çıktı. Aişe r.a. validemiz onun çıktığını biraz geç fark etti. Peşinden gitti. Dolunayın ışığında onu görebiliyordu. Baki mezarlığının ortasındaydı. Etraf sessiz, Allah Rasulü s.a.v. ayakta, mübarek başını göğe kaldırmış.

Hz. Aişe validemiz yanına gitti, konuştular. Konuşmanın bir yerinde şöyle buyurdu:

“Şaban ayının ortasındaki gecede, Allah Tealâ dünya semasına nüzûl buyurur (rahmetiyle özel olarak tecelli eder). Ve Kelp kabilesinin koyunlarının sırtındaki tüyler sayısınca kulunu bağışlar.” (İbn Mâce)

Bu olay, Ramazan ayına on beş gün kala gerçekleşmişti. Yani Berat gecesinde. Bu günlerde Allah Rasulü s.a.v. sürekli tevbe halindedir.

Ramazandan hemen önce Berat gecesini ihsan eden Yüce Mevlâ, böylece bizlere yeni bir hazırlık fırsatı daha veriyor.

O gece af dileme, tevbe etme vakti. Acizliğimizin farkına varma zamanı. Allah büyük. Kulundan, kul olduğunu anlamasını bekliyor. “Ben kulunum, ben seninim. Sen Rabbimsin, affedecek sadece sensin. Başka kime gideyim, beni affeyle..” demesini istiyor. Bu şuurla Ramazana girilmesini istiyor.

Aslında Yüce Mevlâ, kullarının her an kendisine yönelmesini talep ediyor. Gaflette kalanlara, bazı zamanları birer işaret fişeği gibi seçerek kendine gelme, uyanma imkanı bahşediyor.

Berat gecesi işte bu fırsatlardan biri şüphesiz. Efendimiz’in dilinden buyuruluyor ki:

“Af dileyen yok mu, affedeyim.
Rızık isteyen yok mu, rızık vereyim.
Başındaki beladan kurtulmak isteyen yok mu, onu kurtarayım.”

O gece tan yeri ağarıncaya kadar Yüce Mevlâ’nın kullarını beklediğini ifade buyuruyor Rasul-i Ekrem s.a.v...

Nimete ermek için

Fahr-i Kainat Efendimiz, Ramazan-ı Şerif ve mübarek Kadir gecesi yaklaşırken yapılacak en önemli ibadetin tevbe olduğunu bildiriyor. Bir de bazı şeyleri yapmamayı şart koşuyor. Yoksa tevbeden mahrum olurlar, buyuruyor. Bunlar:

• Allah’a ortak koşmak
• Din kardeşlerine kin tutmak
• Ana-babaya eziyet etmek
• Akrabalarla ilişkiyi kesmek
• Sihir ve kehanetle uğraşmak
• İçki, yalan, faiz ve zinaya devam etmek.

O bunları ifade buyururken, aslında bizim o manevi atmosfere her yönden hazır olmamızı istiyor.

Evet, hazırlanmalıyız.

Adım adım.

Ramazanda temizlenelim, arınalım istiyorsak hazırlanmalıyız.

Kadir gecesinde kıymetlenmek istiyorsak hazırlanmalıyız.

Gün gün, gece gece.

Adım adım...


Mehmet IŞIK
Semerkand Dergisi