BİR GECE, BİR ADAM, “Bu gece mutlaka bir sadaka vereceğim!” deyip, sadakasıyla evinden dışarı çıktı Yolda gördüğü ilk insana sadakasını vermeye niyet etmişti Öyle de yaptı Fakat, gecenin karanlığında parayı eline tutuşturduğu insan, karanlıktan istifadeyle evleri soymaya niyetli bir hırsızdan başkası değildi Hırsız, başına gelen bu olayı arkadaşlarına anlatmış olmalı ki, sadakaya niyetlenen adam, ertesi sabah uyandığında herkesin:
“Bu gece bir hırsıza sadaka verilmiş” diye konuşup durduğunu duydu
Adam:
“Yâ Rabbi! Bir hırsıza sadaka verdiğim için Sana hamd ediyorum” dedi ve muhtemelen bir hırsıza vermiş olduğu için sadakasının kabul olunmayabileceği düşüncesiyle, ilave etti: “Ancak, mutlaka bir sadaka daha vereceğim”
O gün akşam olup ortalık karardığında, yine sadakasıyla yola çıktı Gecenin karanlığında bu sefer, gördüğü bir kadının avucuna sıkıştırdı paraları Sabah olduğunda ise:
“Bu gece zina yapan bir kadına sadaka verilmiş” diye dedikodu ettiklerini duydu Meğer, adamın parayı eline tutuşturduğu kadın, para karşılığı kötü bir fiil işlemek niyetiyle dışarı çıkmış bir sokak kadınıydı
Adam:
“Allah’ım! Bir hırsız ve bir zâniyeye sadaka verdiğim için Sana hamd olsun! Yine de, bir sadakada daha bulunacağım” dedi
O günün akşamı, yine sadakasıyla birlikte sokağa çıktı Karanlıkta bu sefer karşısına çıkan adam, esasında çok zengin ama cimri biriydi
Sadakayı veren adam, sabahleyin uyandığında, bu kez herkesin dilinde:
“Bu gece bir zengine sadaka verilmiş!” sözünün dolaştığını duydu
Adam:
“Allah’ım! Bir hırsız, bir zâniye ve bir zengine sadaka verdiğim için Sana hamd ediyorum!” dedi
Takip eden zaman içinde, bu adam bir rüya gördü Rüyasında kendisine gelen kişi, şöyle dedi ona:
“Senin sadakaların kabul edildi Senin sırf Allah için verdiğin sadakalar sebebiyle o hırsızın hırsızlıktan vazgeçip iffete gelmesi, o zâniyenin zinadan vazgeçmesi, o cimri zenginin ise ibret alıp Allah’ın kendisine verdiklerinden başkalarına tasaddukta bulunması umulur”
[Ebu Hureyre(ra) tarafından anlatılan, Prof Dr İbrahim Canan’ın Kütüb-ü Sitte tercümesinden alıp uyarladığımız bu mesel, Buhârî, Zekat 14; Müslim, Zekat 78; Nesâî Zekat 47’de rivayet edilmektedir]
18032002
alintidir.
