Peygamber (Sallaliahü Aleyhi ve Sellem) 'in Bekası Ashabı İçin Emniyet, Ashabının Bek

207- (2531) Bize Ebû Bekr b. Ebî Şeybe ile İshâk b. İbrahim ve Abdullah b. Ömer b. Ebân hepsi Hüseyn'den rivayet ettiler. Ebû Bekr dedi ki: Bize Hüseyn b. AH El-Cu'fî, Mücemma' b. Yahya'dan, o da Saîd b. Ebî Bürde'den, o da Ebû Bürde'den, o da babasından naklen rivayet etti. (Şöyle demiş) : ResûlüIIah (Sallallahii Aleyhi ve Sellem) İle birlikte ak-Şam namazını kıldık. Sonra otursak da onunla beraber yatsıyı da kilsak a! dedik ve oturduk. Derken yanımıza çıktı ve :
«Siz hâlâ burada mısınız?» dedi. (Biz) şu cevâbı verdik :
— Yâ Resûlallah! Seninle birlikte akşam namazını kıldık. Sonra : Oturalım da seninle binlikte yatsıyı da kılalım, dedik.
«iyi ettiniz!» Yahut «İsabet ettiniz!» buyurdular. Müteakiben başım semâya kaldırdı. Çok defalar başını semâya kaldırırdı ve :
«Yıldızlar semânın emniyetidir. Yıldızlar gitti mi semâya vadolunan gelir. Ben ashabım için bir emniyetim. Ben gittim mi, ashabıma vadolunan-tar gelir. Ashabım da ümmetim için bir emniyettir. Ashabım gitti mi üm*metime vadolunan şeyler gelir.» buyurdular.
Emn ve Eman aynı mânâya olup, emniyet ve korkusuzluk demektir*ler, Hadîsden murad şudur ; Yıldızlar kaldıkça semâ da bakidir...Kıyamet gelip yıldızlar saçılınca, semâ da bozulup yarılacak ve yok olacaktır. Ben ashabım için bir emniyetim. Ben gittikten sonra ashabıma vadolunan fit*neler ve harbler, bedevilerin irtidâdı ve kalbîerin birleşemeyip ihtilâfı gi*bi önceden açıkça haber verilmiş olan şeyler gelecektir. Nitekim bunla*rın hepsi olmuştur.
Ashîjb gittikten sonra ümmete vadedilen şeylerin gelmesinden murad dinde bid'atların, fitnelerin zuhuru, kıyamet alâmetlerinin görünmesi, Mekke ile Medine'nin hürmetlerinin ayaklar altına alınması ve-zeîerindendir. sairedir ki, bunların hepsi Peygamber (SaUalîahü Aleyhi ve Se'J.eın)'