Peygamber (Sallalahü Aleyhi ve Sellem)'in Allah Teala'yı Bilmesi ve Ondan Şiddetle Ko

127- (2356) Bize Züheyr b. Harb rivayet etti. (Dedi ki) : Bize Cerir A'meş'den, o da Ebu'd-Duhâ'dan, o da Mesruk'dan, o da Âişe'den naklen rivayet etti. (Şöyle demiş): Resûlüllah (Sallailahü Aleyhi ve Sellem) bir iş yaptı da o işe ruhsat verdi. Az sonra bu, ashabından bazı kimselerin ku*lağına vardı. Galiba onlar bundan hoşlanmadılar. Ve ondan çekindiler. Derken Resûlüllah (Sallailahü Aleyhi ve Sellem) bunu duydu. Ve hutbe oku*mak üzere ayağa kalkarak:
«Bir takım adamlara ne oluyor ki, benim ruhsat verdiğim bir iş kulak*larına varıyor da ondan hoşlanmıyorlar ve çekiniyorlar! Vallahi ben on*ların Allah'ı en iyi bileni ve ondan en çok korkanıyım!» buyurdular.

(...) Bize Ebû Said El-Eşecc rivayet etti. (Dedi ki) : Bize Hafs (yâni İbni Gıyas) rivayet etti. H.
Bize bu hadîsi İshâk b. İbrahim ile Âlî b. Haşrem de rivayet ettiler. (Dediler ki) : Bize İsâ b. Yûnus haber verdi.
Her İki râvi A'meş'den Cerir'in isnadı ile onun hadîsi gibi rivayette bulunmuşlardır.

128- (...) Bize Ebû Küreyb dahi rivayet etti. (Dedi ki) : Bize Ebû Muâviye A'meş'den, o da Müslim'den, o da Mesruk'dan, o da Âişe'den nak*len rivayet etti. (Şöyle demiş) : Resûlüllah (Sallailahü Aleyhi ve Sellem) bir işe ruhsat verdi de bazı insanlar ondan çekindi. Bu Peygamber (Sallailahü Aleyhi ve Sellem) 'in kulağına geldi. Ve kızdı. O derece ki: Gadab, yüzün*den belli oldu. Sonra şöyle buyurdular:
«Bazı kavimlere ne oluyor ki : Bana ruhsat verilen şeyden yüz çeviri*yorlar! Vallahi ben onların Allah'ı en iyi bileni ve ondan en çok korka*nıyım.»
Bu hadîsi Buhârî «Edeb» ve «İ'tisâm» bahislerinde; Nesâî «Kitâbu'I-Yevm ve'lleyle»'de tahric etmişlerdir.
Peygamber (Sallallah'û Aleyhi ve Sellem) 'in burada ne yaptığı malûm de*ğildir. Ancak Ashâb-ı Kiram kendi yaptıklarının daha doğru olduğunu zannederek bu işde ona uymaktan çekinmişlerdir. Onların bu hâlini duyan Resûl-i Ekrem (Sallallahü Aleyhi ve Sellem) yemin ederek ken*dinin Allah'ı onlardan daha iyi bildiğini, kendi Allah korkusunun onla-rınkinden çok daha fazla olduğunu bildirmiştir. Bundan murad : «Bu iş-den çekinmek sizin zanettiğiniz gibi Allah'a daha yakınlık sayılmaz. Al*lah'a yakın olmak, onun emirlerine uymak ve ondan korkmakla olur. Yoksa hayâlâtla ve emretmediği şeyleri yapmağa çalışmakla bir şey elde edilmez.» demektir.

Bu Hadisleden Çıkarılan Hükümler:


1- Hadîs-i şerîf Peygamber (Saliaîlahü Aleyhi ve Sellem)'e uymaya teş*vik, ibadet hususunda derine dalmaktan nehiy bir şüpheden dolayı mu*bahı terketmeyi zem etmektedir.
2- Şeriatın haram kıldığı şeyler umursanmadığı zaman gadab ca*izdir.
3- Allah'a yaklaşmak, onu daha ziyade bilmeye ve ondan daha zi*yade 'korkmağa sebebdir.