Peygamberimiz(Sallallahü Aleyhi ve Sellem) 'in Bütün Mahluklardan Üstün Yaratılışı B

3- (2278) Bana Hakem b. Mûsâ Ebû Salih rivayet etti. (Dedi ki) : Bize Hikl (yâni İbni Ziyad) Evzâî'dcn rivayet etti. (Demiş ki) : Bana Ebû Ammâr rivayet etti. (Dedi ki) : Bana Abdullah b. Ferruh rivayet etti. (Dedi ki) : Bana Ebû Hüreyre rivayet etti. (Dedi ki) : Resûlüllah (Sallallahü Aleyhi ve Sellem):
«Ben kiyâmet gününde Âdem oğullarının efendisi, kendisinden ötürü ili; kabiri yanlan ve ilk şefaat isteyen ve kendisine ilk şefaat hakkı verilen olacağım.» buyurdular.
Heravî'nin beyânına göre Seyyid; hayır hususunda kavminden üstün olan kimsedir. Başkaları onu : Baş sıkısında kendisine koşulan ve herkesin işini gören, kötülükleri insanlardan def eden kimsedir diye tarif etmişlerdir.
Peygamber {Sallallahü Aleyhi ve Sellem) insanların hem dünyada hem âhirette ulusu ve efendisi olduğu halde burada kıyamet gününde diye tak-yid etmesinin sebebi kıyamette büyüklüğü herkes tarafından kabul edi*leceği, ona karşı gelen tek bir kimse kalmayacağı içindir. Halbuki dün*yada böyle değildir. Dünyada ululuk hususunda küffârm kırallan ve müş*riklerin reisleri kendisi ile münazaada bulunmuşlardır. Bu takyid Teâlâ Hazretlerinin
«Bugün mülk kimindir, Kahhar olan bir Allah'ında âyeti celîlesi-ne yakındır. Halbuki bundan önce de mülk Allah'a mahsustu, lâkin dün*yada mülkü iddia edenler, yahut mecazen mülk kendilerine izafe edilen*ler vardı. Âhirette bütün bunlar bitmiştir.
Peygamber (Satlallahü Aleyhi ve Sellem) iftihar için, Ben Âdemoğullarının efendisiyim, dememiştir. Çünkü meşhur bir hadîste :
«Ben ÂdemoğuIIarmin efendisiyim; iftihar değil» buyurmuştur. Ule*mâ burada bu sözü iki sebepten dolayı söylediğini beyân etmişlerdir :
«Rabbinin nimetini anlat da anlat emrine imtisal için yâni tahdîsi nimet kabîlindendir.
2— Bu söz ümmetine tebliği vâcib olan beyandan ma'duddur. Tâ ki bilerek itikad etsinler ve icâbında hareket ederek Peygamber (Sallallahü Aleyhi ve Sellem) 'e mertebesine göre ta'zimde bulunsunlar.
Bu hadîs Peygamber (Sallallahü Aleyhi ve Sellem)'in bütün mahlûklar üzerine taidil edildiğine delildir. Çünkü ehl-i sünnetin mezhebine göre in*sanlar meleklerden efdal, Peygamber (Sallallahü Aleyhi ve Sellem) ise hem insanlardan, hem de meleklerden efdaldir. Gerçi bir hadîste :
«Peygamberler arasında üstünlük çıkarmayın!» buy ur ul muştur. Fakat bu hadîse beş suretle cevap verilmiştir :
1- Peygamber (SallaUahü Aleyhi ve Sellem) bu sözü kendisinin bütün Âdemoğullarından üstün ve onların efendisi olduğunu bilmezden önce söylemiş; Öğrenince kendisinin herkesten üstün olduğunu haber vermiştir.
2-Bu sözü terbiye, nezâket ve tevâzû yoluyla söylemiştir.
3- Yasak olan üstün çıkarma birinin diğerinden noksanlığına var*dırandır.
4- Yasak edilen fark gözetme fitne ve düşmanlığa vardırandır.
5- Yasak edilen fark gözetme peygamberlik hususudur. Peygamber olma hususunda aralarında fark yoktur. Fark yalnız hasais ve diğer fa*ziletler husûsundadır. Ve fark itikadı lazımdır. Çünkü Teâlâ Hazretleri :
«Bu peygamberler yok mu? Biz onların bazısını bazıs! üzerine faziletli kıldık. buyurmuştur.