Ölümü İstemediği İçin Rasulullah'ın Kendisini Kınaması

1480) Ebu'l-Huveyris şöyle anlattı: '
Rasulullah (s.a.v.), vefatıyla sonuçlanan hastalığına kadar, ne za*man bir rahatsızlık geçirse, Allah'tan mutlaka afiyet isterdi. Son rahat*sızlığında şifa vermesi için dua etmedi. O şöyle demeğe başladı:
"Ey nefs! Sana ne oluyor ki, her sığınacak yere sığınıyorsun.
1481) Hz. Aişe şöyle anlattı: ı
Rasulullah (s.a.v.) şu kelimelerle istiâzede bulunuyordu:
"Ey insanların Rabbi! Hastalığı gider. Şifa ver. Senden başka şifa verici yoktur. Sen öyle bir şifa ver ki, hiçbir hastalık bırakmasın."
Rasulullah (s.a.v.), ölümüyle sonuçlanan hastalığında durumu a-ğırlaşınca, elinden tuttum. Kendi eliyle onu meshetmeğe (vücuduna sürmeğe) ve okumağa başladım. Elini benden çekip şöyle dedi:
"Rabbim! Beni bağışla ve beni Rafîk'a kavuştur." Bu ondan duyduğum son sözdü.