Hiç kalp kırdınız mı veya kalbinizi kıran oldu mu?Elbetteki bunlar insan oğluna özgü duygulardır.Zira başka hiçbir canlı da böyle bir duyguyu göremezsiniz. Evinizde beslediğiniz bir köpeğe kızarsınız,söylenirsiniz hatta yeri gelir bir tekme atarsınız, fakat yine de o size asla darılmaz.Kısa bir süre sonra sizi gördüğünde sevgiyle kuyruğunu sallar,sevgi dolu gözlerle bakar.
Biz insanlarda durum başka.Kalbimiz kırıldığında tüm herşeyi unutursunuz,o olay sanki dünyanın en kötü olayıdır.Dünya başınıza yıkılmıştır.O insanı bir daha affetmemeyi düşünürsünüz.Onunla olan tüm iyi anılar birden bire silinmiştir hafızalardan.Belki şok olmuşsunuzdur,böyle bir hareket beklememişsinizdir ondan.Ama olan olmuş,kırılan kırılmıştır.Kırdıklarınızı eski haline getirebilirmisiniz?
Marifet hoş görmektir,yaratandan ötürü.
“Kırma dostun kalbini,
Onaracak ustası yok.
Soldurma gönül çiçeğini,
Sulamaya ibrik yok.”
Hz.Mevlana ne güzel söylemiş.
-cömertlik ve yardım etmede akarsu gibi ol,
-şevkat ve merhamette güneş gibi ol,
-başkalarının kusurunu örtmede gece gibi ol,
-hiddet ve asabiyette ölü gibi ol,
-tevazu ve alçakgönüllülükte toprak gibi ol,
-hoşgörülülükte deniz gibi ol,
-ya olduğun gibi görün, yada göründüğün gibi ol.
selam ve dua ile.
