GÜLYÜZE HASRET
...
Yeter artık, yeter! ...
Yeter artık ikilikler içinde bocalayıp durmak...
Yeter artık nefsimizin hakimiyetine girmek...
Yeter artık cıkmazlarda çikiş aramak.... Yeter artık yeter....
...
Gelsem sana, varsam yanına...
...
Sana inanmak, sevdalanmak, yanıp tutuşmak...
Benim için mümkün mü acaba?
...
Ama nasıl gelsem bilmem ki! Ne yüzle geleyim sana ey Nebi?
...
Gelecegim, geliyorum, geliyorum işte, geliyorum.
...
Geldim diyecegim.
Insan olmaya geldim diyecegim...
Beni de insan olmak için aranıza
alırmısınız diyecegim...
Insan olmaya geldim ben, insan...
Böyle diyecegim işte.
...
Peki, ne yüzle çikacagim huzuru Nebi’ye? Neyi, ne kadarını ve nasıl söyleyecegim ben? Sucum binleri aşmış,
ne yapacagım o mübarek huzurda?
...
Yoruldum, bittim, tükendim...
Her ne olursam olayım, geldim ya diyecegim...
Insan olmaya geldim ben diyecegim; insan...
...
Düştüm ardına işte... Yollardayım...
Dag taş Demeden; cöle sahraya bakmadan; sıcak soguk dinlemeden
çiktim yola.
Gec de olsa, ben de geliyorum işte...
...
Geliyorum...
Yıllardır boşu boşuna sürünüp durdum.
şimdi de sürünerek geliyorum işte; geliyorum ey Nebi...
...
Geliyorum ya Rasulallah!...
Sana geliyorum...
Bıktım bu kaçıştan.
Bıktım kendimle oynamaktan.
Bıktım şeytana kölelikten...
...
Sensizlik köleliginden kurtulmak,
seninle gerçek hürriyete ermek için geliyorum...
...
Geliyorum ey nebi!... Ben geliyorum.
Herşeye ragmen, herşeyi göze alarak geliyorum işte...
Narından nuruna, Gazabından merhametine geliyorum.
Öfkenden affına, nefretinden sevgine, intikamindan bagışlamana geliyorum...
...
Salat ve Selam olsun sana ey Allah’ın Rasulu!...
...
Gelip mübarek huzuruna çikmaya yüzüm yok, ama önce salat ve selamımı gönderiyorum.
Ardından da ben geliyorum...
Geliyorum iste, geliyorum nihayet. Karanlıktan aydınlıga geliyorum...
Nardan nur dönüyorum.
Sana geliyorum ya Rasulallah!...
...
Es-selatu ve's-selamu aleyke ya Rasulallah!
Es-selatu ve's-selamu aleyke ya Habiballah!
Es-selatu ve's-selamu aleyke ya Safiallah!
Es-selamu aleykum ya Rasulallah!
...
Geldim ya Rasulallah; ben geldim!...
Peki bizler, O Gülyüze bakmayı, hak ediyormuyuz acaba?
Peki bizler, her birimiz Müslüman oldugumuz halde, yaptıgımız bunca hatalarımıza yanıp, ne zaman vazgececegiz acaba?
Ne zaman namazımızı dogru dürüst kılacagız?
Ne zaman hic aksatmadan günlük Kur'an dersimizi yapacagız?
Ne zaman?
O bizim Peygamberimizdir; Peygamberimiz Efendimiz (sav)'dir.
Örnegimiz, önderimiz, şefaatcimizdir...
O bizim herşeyimiz; canımız, cigerimizdir...
Öyleyse O'nun yolunu yol edinmeliyiz artık...
Eger uymazsak O'na, düşmezsek ardı sıra, ne anlamı kalır Peygamberim demenin?
Ne anlamı kalır; örnegim ve önderim demenin?
Haydi öyleyse; biz de dönelim artık O'na...
Tevbe edelim...
Can atalım, o Can Peygambere...
Peygamberimiz Efendimize...
Salat ve selam olsun Peygamberimiz Efendimize
