Borçlu kimse şehid düşerse ne olur?

3104- Ebu Hüreyre (r.a)’den rivâyete göre, şöyle demiştir: Rasûlullah (s.a.v), minberde hutbe verirken bir adam gelerek: “Allah yolunda sabrederek ecrimi de Allah’tan bekleyerek savaştan kaçmaksızın hep ilerleyerek düşmana karşı savaşırsam. Allah günahlarımı affeder mi?” diye sordu. Peygamber (s.a.v): “Evet” buyurdu. Biraz sustu ve: “Az önce soru soran nerededir?” buyurdu. O adam: “Buradayım” dedi. Rasûlullah (s.a.v): “Ne demiştin?” diye sordu. O adam da: “Allah yolunda sabrederek ecrimi de Allah’tan bekleyerek savaştan kaçmaksızın daima ilerleyerek düşmanla savaşırsam, Allah günahlarımı affeder mi?” demiştim dedi. Rasûlullah (s.a.v)’de: “Evet fakat kul borcu müstesnadır” buyurdu ve: “Bunu bana biraz önce Cibril söyledi” dedi. (Müsned: 8021)
3105- Abdullah b. Ebu Katade (r.a) babasından nakledip şöyle diyor: Bir adam Rasûlullah (s.a.v)’e gelip: “Ey Allah’ın Rasûlü! Allah yolunda sabrederek ecrimi de Allah’tan bekleyerek hep ileri atılarak ve savaştan kaçmayarak düşmanla savaşırsam Allah günahlarımı affeder mi?” diye sordu. Rasûlullah (s.a.v)’de: “Evet” buyurdu. Adam dönüp giderken Rasûlullah (s.a.v) ona emretti ve çağırttı. “Nasıl demiştin diye” sordu. Adam da sorusunu aynen tekrarladı. Rasûlullah (s.a.v): “Evet fakat kul borcu ve hakları bunun dışındadır, diyerek bunu bana Cibril söyledi” buyurdu. (Dârimi, Cihad: 21; Tirmizî, Fedailül Cihad: 11)
3106- Ebu Katade (r.a), Rasûlullah (s.a.v)’den şöyle işittiğini söylemiştir. Rasûlullah (s.a.v), ashabının arasında durup en değerli amel’in Allah yolunda cihad ve iman etmek olduğunu söylemişti. Bir adam kalkarak: “Ey Allah’ın Rasûlü! Allah yolunda savaşırken ölsem Allah günahlarımı bağışlar mı?” diye sordu. Rasûlullah (s.a.v)’de: “Evet, Allah yolunda sabrederek mükafatını da sadece Allah’tan bekleyerek ileri atılarak savaştan kaçmaksızın düşmanla savaşırsan Allah tüm günahlarını bağışlar sadece kul borcu ve hakları müstesnadır diyerek bunu bana Cibril söyledi” buyurdu. (Dârimi, Cihad: 21; Tirmizî, Fedailül Cihad: 11)
3107- Abdullah b. Ebu Katade babasından naklediyor ve şöyle diyor: Rasûlullah (s.a.v) minberde iken bir adam geldi ve: “Ey Allah’ın Rasûlü! Allah yolunda kılıcımı çekip sabrederek ve mükafatımı da Allah’tan bekleyerek ön de gidip geri kalmaksızın düşmanla savaşırken öldürülürsem, Allah; tüm günahlarımı affeder mi?” Rasûlullah (s.a.v): “Evet” dedi. Adam, dönüp giderken Rasûlullah (s.a.v) onu çağırdı ve Cibril bana şimdi haber verdi. “Borcun varsa o müstesnadır” buyurdu. (Dârimi, Cihad: 21; Tirmizî, Fedailül Cihad: 11)