Muharebeyi Güneşin (Ortadan) Gitmesine Kadar Geriye Bırakırdı

171-.......BizeEbû İshâk (el-Fezârî), MûsâibnUkbe'den; oda Umer ibn Ubeydillah'ın himayesinde bulunan Salim Ebu'n-Nadr'dan tahdîs etti. Bu Salim, Umer ibn Ubeydillah et-Teymî'riin kâtibi idil Salim şöyle demiştir: Abdullah ibn Ebî Evfâ (R) bu Umer ibn Ubey-dillah'a bir mektûb yazdı. O mektubu ben okudum; şöyle idi:
Rasûlullah (S) düşmanla karşılaştığı bâzı gazalarında (hemen har*be girişmeyip) güneş ortadan devrilinceye kadar bekledi (düşmanı gö*zetledi). Sonra asker içinde ayağa kalkıp şöyle hitâb etti:
— "Ey insanlar! Düşmanla karşılaşmayı (harb etmeyi) temenni etmeyiniz. Allah'tan (harb felâketinden) korumasını isteyiniz. Fakat düşmanla karşılaştığınız zamanda da (harbin bütün şiddetlerine kar*şı) sabrediniz. Ve biliniz ki, cennet muhakkak surette kılıçların göl*geleri altındadır" buyurdu.
Sonra şu duayı söyledi:
— "Yâ Allah! Ey bulutları yürüten, ey toplanmış orduları bo*zan (Allah)! Düşmanları bozgunluğa uğrat, düşmanlara karşı bizlere yardım edip zafer ver.