şehidlere namaz kılınır mı?

1927- Şeddâd b. el Had (r.a)’ten rivâyete göre, bedevilerin biri Peygamber (s.a.v)’e geldi ve ona iman etti, ona uydu sonra da: “Yurdum’dan göç edip sizinle birlikte oturacağım” dedi. Rasûlullah (s.a.v), onu ashabından birine ilgilenmesi için tavsiyede bulundu. Daha sonra bir savaş oldu. Peygamber (s.a.v), düşmandan esirler aldı ve esirleri taksim etti, o kimseye de hissesini ayırdı. O kimse, ashabından koyunlarını otlatıyordu. O gelince onun hissesine düşen esiri kendisine verirler. O da: “Nedir bu” dedi. Ashab: “Peygamber (s.a.v)’in sana ayırdığı hissedir” dediler. O hissesine düşen esiri Peygamber (s.a.v)’e getirdi ve: “Bu nedir?” diye sordu. Rasûlullah (s.a.v) “Bunu da sana ayırdım” buyurdu. O adam: “Ben ganimet elde etmek için sana uymadım boğazını göstererek, ben şuramdan ok ile vurulup şehid olup Cennete girmek için sana uydum” dedi. Rasûlullah (s.a.v): “Eğer gerçekten doğru söylüyorsan ve Allah’a verdiğin sözü tutarsan Allah’ta istediğini verir.” buyurdu. Kısa bir müddet sonra düşmanla savaştılar. O adamı işaret ettiği yerden okla vurulmuş olarak, Rasûlullah (s.a.v)’e getirdiler. “Bu, O adam mı?” dedi. “Evet” dediler. Rasûlullah (s.a.v): “Allah’a verdiği sözü tutmuş. Allah’ta dilediğini ona vermiş” buyurdu. Sonra onu kendi cübbesi ile kefenledi ve önüne koyarak namazını kıldı. Namazda işitilen duası şöyle idi: “Allah’ım, bu kulun Senin yolunda hicret ederek şehid oldu. Ben de buna şahidim”(Sadece Nesâi rivâyet etmiştir.) buyurdu.
1928- Ukbe (r.a)’den rivâyete göre, Rasûlullah (s.a.v) bir gün çıktı, Uhud şehidlerine cenaze namazı kıldı sonra Medine’ye gelip Minbere çıktı ve şöyle buyurdu: “Ben sizden biriyim ve size şahidim.” (Buhârî, Cenaiz: 72; Ebû Davud, Cenaiz: 31)