Bab

52-....... Ben Câbir ibn Abdillah(R)'tan işittim, şöyle dedi:
Uhud günü babam şehîd edilip, burnu, kulakları, etrafı kesil*miş olarak getirildi ve nihayet Rasûlullah'ın önüne konuldu. Üzeri bir bezle örtülmüş hâldeydi. Ben babamın üstünden örtüsünü açmak isteyerek yanma vardım. Akrabalarım beni bundan nehyettiler. Son*ra bir daha açmak üzere vardım. Yine kabîlem beni nehyettiler. Bu defa Rasülullah emir buyurdu da, örtü kaldırılıp açıldı. Bu sırada bir kadın çığlığı işitti ve:
— "Bu kadın kimdir?" diye sordu. Oradakiler:
— Amr'ın kızıdır, yâhud Amr'ın kızkardeşidir, diye cevâb ver*diler.
Rasülullah:
— "Bu kadın niçin ağlıyor?" Yâhud da: "Ağlamasın! Çünkü o azız şehidi melekler, cenazesi kaldırılıncaya kadar kanatlarıyla göl*gelemekte devam ettiler" buyurdu.