Bey'at Hakkındaki Rivayetler

1. Abdullah b. Ömer (r.a.)'den: Biz Resûlullah (s.a.v.)'e (Emir ve yasaklarını) duyduğumuza ve (Allah'a, Resulüne ve ulul-emre) itaat edeceğimize dair bey'at ettiğimizde bize:
Gücünüzün yettiği hususlarda!» diye buyurdu.

2. Rukayka'nın kızı Ümeyme (r.a.) der ki:
İslam üzere Resûlullah (s.a.v.)'a bey'at eden kadınlar arasın*da ben de geldim. Onlar şöyle dediler:
Ya Resûlullah, Allah'a hiç bir ortak koşmayacağımıza, hır*sızlık yapmayacağımıza, zina etmeyeceğimize, çocuklarımızı Öl*dürmeyeceğimize, kendi tarafımızdan yapılmış bir iftirada bulun*mayacağımıza, iyiliklerde sana karşı gelmeyeceğimize dair sana söz veriyoruz.» Bunun üzerine Resûlullah (s.a.v.):
Gücünüzün yettiği hususlarda!» buyurdu. Buharı, Ahkâm, 93/43; Müslim, İmaret, 33/22, no:90.
Onlar:
Allah ve Resulü bize, bizden daha merhametlidir. Ya Resûlallah, gel sana bey'at edelim» dediklerinde Resûlullah (s.a.v.):
«— Ben kadınlarla tokalaşmam, benim yüz kadına söy*lediğim söz, bir kadına söylediğim söz gibidir.» buyurdu.

3. Abdullah b. Dinar şöyle rivayet eder: Abdullah b. Ömer (r.a.) Abdülmelik b. Mervan'a bey'at ettiğini bildiren mektubunda şöyle yazdı:
Rahman ve rallim olan Allah'ın adıyla! İmdi, Allah'ın kulu, mü'minlerin emin Abdülmelik'e:
Sana selâm olsun. Ben senin için kendisinden başka ilâh ol*mayan Allah'a hamd ederim. Allah ve Resulünün emirleri üzerine gücüm yettiği kadar seni dinleyip itaat edeceğime söz veriyorum.