Tavşanın Mubah Kılınması Babı

53- (1953) Bize Muhammed b. Müsennâ rivayet etti. (Dedi ki) : Bize Muhammed b. Ca'fer rivayet etti. (Dedi ki) : Bize Şu'be, Hişam b. Zeyd'den, o da Enes b. Malik'den naklen rivayet etti. Enes şöyle demiş:
— Yürüdük ve Merrü'z-Zahran'dan bir tavşan kaldırdık. Ashab üze*rine koştular. Fakat âciz kaldılar. Ben de koştum. Ve ona yetiştim. Tav*şanı Ebû Talha'ya getirdim. O hayvanı kesti ve buduyla İki uyluğunu Resûlüllah (Sallatlahü Aleyhi ve Sellem) 'e gönderdi. Bunları Resûlüüah (SallaUahü Aleyhi ve Sellenif'e ben götürdüm. O da kabul etti.

(...) Bu hadîsi bana Züheyr b. Harb da rivayet etti. (Dedi ki) : Bize Yahya b. Saîd rivayet etti. H.
Bana Yahya b. Habib de rivayet etti. (Dedi ki) : Bize Hâlid (Yâni İbnil Haris) rivayet etti. Her iki râvi Şu'be'den bu isnadla rivayette bu*lunmuşlardır. Yahya'nın hadîsinde: «Budunu yahut iki uyluğunu gön*derdi.» ifadesi vardır.
Bu hadîsi Buhârî «Hibe» bahsinde; Ebû Dâvud ile Tirmizî «Et'ime»'de; Nesâî ile İbnû Mâce «Sayd» bah*sinde muhtelif râvilerden tahric etmişlerdir.
Merru'z-Zehran: Mekke'ye yakm bir yerdir. Bugün oraya Batnu-Merr denilir. Mekke'ye bir konak mesafededir.
Bu yerin Medîne'ye onaltı mil mesafede olduğunu söyleyenlerle Merrin bir köy Zahranın da bir vadiden ibaret bulunduğunu ve Mekke'ye beş mil mesafede olup Medine tarafına düştüğünü iddia edenler de vardır.

Bu Hadisden Çıkarılan Hükümler:


1- Avı yakalamak için' koşmak caizdir. Gerçi Ebû Dâvud ile Tirmizî ve Nesâî'nin Hz. İbni Abbâs 'dan rivayet ettikleri bir hadîste :
«Bir kimse avın ardından giderse gaflete düşer.» buyurulnıuşsa da : O hadîsten murad namaz vaktini geçirmek gibi dinî yahut dünyevî bir mas*lahatı kaçıracak derecede ta'kibi uzatmaktır.
2- Bir cemaat ava çıkarlar da avı içlerinden biri vurur veya yaka*larsa hayvan yakalayanın malı olur. Ötekilerin onda bir hakkı olmaz.
3- Bir kimseye hediye veren şahıs hediyesinin kabul edildiğini söy*leyebilir.
4- Tavşan etini yemek mubahtır, Dört mezhebin imamlarıyle bütün ulemânın kavilleri budur. Yalnız Abdullah b. Amr b. Âs ile Abdurrahman b. Ebi Leylâ 'nın ve İkrime'nin kerih gördükleri rivayet olunur. Tavşan etinin mubah olduğu hakkında Hz. Câbir, Ammâr b. Yâsir, Muhammed b. Safvan , İbnü Abbâs, Abdullah b. Ömer, Ebû Hü*reyre sair birçok ashab-ı kiramdan hadîsler rivayet olunmuştur.