Bir gün Peygamber Efendimiz Sallallahu Aleyhi ve Sellem yemek yiyordu. Sofraya Hazreti Aişe Validemiz geldi. Baktı ki, başka bir eşinden gelen yemek yeniyor. Onun yemeğini döktü ve kendi pişirdiği yemeği sofraya koydu. Bu manzara karşısında bir başkası olsa, yeri göğü yıkabilir, onu ayıplardı, ama Rahmet Peygamberi, hiç yorumsuz, hiç ayıplamadan, gerçeğin ifadesi olan şu cümleyi söyledi:
– Anneniz kıskandı.
Çünkü Efendimiz onun geleceğini görüyordu. Biliyordu ki, Hazreti Aişe, hadislerini ezberleyip gelecek insanlara aktaracak, dinin bilhassa aile ve kadınlara ait hayatını öğretecekti. Biliyordu ki, o Cennet köşklerindeki arkadaşıydı. İnsan Cennetteki ebedî arkadaşını nasıl kırar, nasıl üzer, nasıl ayıplardı?
İşte hayat arkadaşınıza Cennetten bakın. Eşinizi sadece kısacık dünya hayatına göre değerlendirmeyin. Onun sonsuz âlemdeki arkadaşınız olduğunu düşünün. Gönlünüz rahat eder ve daha çok seversiniz.
