ÖLÜMSÜZ KIRMIZI GÜLLER
Kan rengi, kıpkırmızı güllere bayılırdı. Zaten onlarla adaştı
da Kocasının sevgili Rose idi...Her Sevgililer Gününde kapısının
önünde bulduğu enfes fiyonklarla süslü kucak dolusu kırmızı güllerle
kutlardı. Hiç aksamadan. Hatta, eşini kaybettiği yıl dahi kapısı
çalınmış, gülleri kucağına bırakılmışıtı.Tıpkı geçmişte olduğu gibi,
küçük bir kartla birlikte. Her yıl güllere iliştirdigi karta ayni
cümleleri yazardı :
"Seni bu sene, geçen senekinden daha çok seviyorum."
Birden, bunların son gülleri oldugunu düsündü. Önceden
ısmarlamış olmalıydı. Öleceğini nasıl bilebilirdi? Zaten her şeyi
önceden planlamayı ve yapmayı severdi.Gülleri özenle içeri taşıdı.
Saplarını kesti, vazoya yerleştirdi.Vazoyu da konsolun üzerine,
eşinin kendisine, gülümseyen fotoğrafının yanına koydu. Orada
kocasının koltuğunda oturup saatlerce gülleri ve fotografı seyretti.
Sessizce...
Bitmek bilmeyen bir yıl geçti. Yapayanlız ve hüzün dolu bir
yıl...Sonra bir sabah kapı çalındı. Tıpkı eski günlerde olduğu gibi
kıpkırmızı gülleri, üzerinde küçük kartıyla birlikte eşikteydi.
Sevgililer Günü'nü kutluyordu. Gülleri içeri aldı. Saşkınlık içinde
doğru telefona gitti. Çiçekçi dükkanını aradı.Onu bu kadar üzmeye
kimin ne hakkı vardı? Biliyorum dedi, çiçekçi. Eşinizi geçen yıl
kaybettiniz. Telefon edeceğinizi de biliyordum. Bugün size
yolladığım gülleri çok önceden ısmarlayıp, parasını da ödemişti. Hep
öyle yapardı zaten. Hiç şansa bırakmazdı. Dosyamda talimat var. Bu
çiçekleri size her yıl yollayacağım. Bir de özel kart vardı. Kendi
el yazısıyla. Bilmeniz gerek diye düşünüyorum. Ölümünden sonra
çiçeklere iliştirmemi istedigi kart. Rose hıçkırıklar arasında
teşekkür ederek telefonu kapadı .
Parmakları titreyerek zarfı açtı. "Merhaba sevgilim" diye
başlıyordu kart. "Bir yıldır ayrıyız. Umarım senin için çok zor
olmamıştır. Yalnızlığını ve acılarını hissedebiliyorum. Giden
sen,kalan ben olsaydım neler çekerdim, kim bilir ? Sevgi
paylaşıldığında yaşamın tadına doyum olmuyor. Seni kelimelerle
anlatılamayacak kadar çok sevdim. Harika bir eştin. Dostum,
sevgilim, benim. Sadece bir yıldır ayrıyız. Kendini bırakma.
Ağlarken bile mutlu olmanı istiyorum. Onun için bundan sonraki
yıllarda güller hep kapımızda olacak.Onları kucağına aldığında
paylaştığımız mutluluğu ve kutsandığımızı düşün. Seni hep sevdim.Her
zaman da sevecegim. Ama yaşamalısın. Devam etmelişin. Lütfen
mutluluğu yeniden yakalamaya çalıp. Kolay değil, biliyorum ama bir
yolunu bulacağına eminim. Güller, senin kapıyı açmadığın güne dek
gelmeye devam edecek. O gün çiçekçi beş ayrı zamanda gelip kapıyı
çalacak, eve dönüp dönmediğini kontrol edecek. Beşinciden sonra emin
olarak gülleri ona verdigim yeni adrese getirip seninle yeniden ve
ebediyen kavuştuğumuz yere bırakacak."
