Kim O! Denildiği Vakit İzin İsteyenin: Ben! Demesinin Keraheti Babı

38- (2155) Bize Muhammed b. Abdillah b. Nümeyr rivayet etti. (Dedi ki) : Bize Abdullah b. İdris, Şu'be*den, o da Muhammed b. Mün-kedir'den, o da Câbir b. Abdillah'dan naklen rivayet etti. Câbir şöyle de*miş: Peygamber (Saüallahü Aleyhi ve Sellem)'e geldim de çağırdım. Peygam*ber (Sallallahü Aleyhi ve Sellem) :
«Kim o?» dedi.
— Ben! dedim. Arkacığuıdan : Ben!.. Ben!., diyerek çıktı.

39- (...) Bize Yahya b. Yahya ile Ebû Bekr b. Ebî Şey be rivayet ettiler. Lâfız Ebû Bekr'indir. Yahya: Ahberana; Ebû Bekir: Haddesena tâbirlerini kullandılar. (Dediler ki) : Bize Veki', Şu*be'den, o da Muham*med b. Münkedir'den, o da Câbir b. Abdillah'dan naklen rivayet etti. (Şöyle demiş): Peygamber (Sallallahü Aleyhi ve Sellem)'in yanına girmek için izin istedim.
«Kİm o?» dedi.
— Ben! dedim. Bunun üzerine Peygamber (Sallallahü Aleyhi ve Sellem) :
«Ben!.. Ben!..» buyurdular.

(...) Bize İshâk b. İbrahim de rivayet etti. (Dedi ki) : Bize Nadr b. Şümeyl ile Ebû Âmir EI-Akedî rivayet ettiler. H.
Bize Muhammed b. Müsenna dahi rivayet etti. (Dedi ki) : Bana Vehb b. Cerir rivayet etti. H.
Bana Abdurrahman b. Bişr de rivayet etti. (Dedi ki) : Bize Behz ri*vayet etti. Bu râvilerin hepsi Şu'be'den bu İsnadla rivayette bulunmuş*lardır. Onların hadisinde:
«Galiba bundan hoşlanmadı...» cümlesi vardır.
Bu hadîsi Buhârî ile Tirmizî «İsti'zan- bahsinde; Ebû Dâvud ile îbni Mâce «Kitâbu'l-Edeb»'de; Nesâî «Kitâ-bu'1-Yevm ve'de muhtelif râvilerden tahrîc etmişlerdir. Buhârî'nin rivayetinde Hz. Câbir : «Babamın bir borcu hakkında Peygamber (Sallallahü Aleyhi ve Sellern) 'e geldim de kapıyı çaldım. «Kim o?» dedi. Ben!., diye cevap verdim. Bunun üzerine: «Ben!.. Ben!..» buyurdu. Galiba bundan hoşlanmadı.» demektedir. Ev sahibi: Kim c? dediği vakit, kapıdakinin kendisini bildirmeden sadece, ben!, demesini ulema kerih göçmüşlerdir. Delilleri bu hadîstir. Çünkü sadece ben!., demekten hiç bir fayda hasıl olmaz. Müphemlik de*vam eder. Bunu gidermek için kapıdakinin ismini ve tanınacak şekilde babasının, icab ederse dedesinin adlarını söylemesi gerekir. Ben filanca*yım! demekte de bir beis yoktur. Nitekim Ümmü Hâni, Peygam*ber (Sallallahü Aleyhi ve Sellemyin yanına girmek istediği zaman : «Kim o?» denildikte : «Ben Ümmü Hâni 'yim!» cevabını vermiştir. Sırf adını söylemekle kim olduğu anlaşılmazsa, ben filin hocayım, yahut fflâri hâ*kimim gibi kendisini tanıtacak unvanını söylemek de caizdir.