ÜÇÜNCÜ CİLD, 7. ci MEKTÛB

u mektûb, fazîletli şeyh Abdülhak-ı Dehlevîye �rahmetullahi teâlâ aleyh� yazılmışdır. Bu dünyâda en kıymetli sermâyenin üzüntü ve sıkıntı olduğu ve en tatlı ni�metin derd ve elem olduğu bildirilmekdedir: Allahü teâlâya hamd olsun ve Onun seçdiği, sevdiği kullarına selâm olsun! Kıymetli efendim. Sıkıntıların gelmeleri, görünüşde çok acı ise de, bunların ni�met oldukları umulur. Bu dünyânın en kıymetli sermâyesi, üzüntüler ve sıkıntılardır. Bu dünyâ sofrasının en tatlı yemeği, derd ve musîbetlerdir. Bu tatlı ni�metleri, acı ilâclarla kaplamışlar, bununla imtihân yolunu açık tutmuşlardır. Se�âdetli, akllı olanlar, bunların içine yerleşdirilmiş olan tatlıları görür. Üzerindeki acı örtüleri de tatlı gibi çiğnerler. Acılardan tat alırlar. Nasıl tatlı olmasın ki, sevgiliden gelen herşey tatlı olur. Hasta olanlar, onun tadını duyamaz. Kalbin hasta olması, Ondan başkasına gönül vermesidir. Se�âdet sâhibleri, sevgiliden gelen sıkıntılardan o kadar tat alırlar ki, iyiliklerinde o tadı duyamazlar. Her ikisi de sevgiliden geldiği hâlde, sıkıntılardan, sevenin nefsi pay almaz. İyiliklerini ise, nefs de istemekdedir.

Ni�mete kavuşanlara âfiyet olsun!

Yâ Rabbî! Bizi, sıkıntıların sevâblarından mahrûm eyleme! Bunlardan sonra, bizi fitnelere düşürme! İslâmın za�îf olduğu bu günlerde sizin kıymetli varlığınız, müslimânlar için büyük bir ni�metdir. Allahü teâlâ, selâmet versin ve uzun ömrler ihsân eylesin! Vesselâm.

Ne bahtiyâr, o kişi kim,
okuduğu Kur�ân ola!
Ezân, ikâmet duyunca,
gönlü dolu îmân ola!