Teveccüh

Teveccüh

Teveccüh teveccühü doğurur. Bakarsan bakılırsın. Çiçeğin güneşe bakışı gibi bakmayı becerebilirsen, yönelebilirsen, onun tecelliyâtına muhatap olursun. Burada esas olan gönülden müteveccih olabilmedir. Eğer gönlünün sesini seslendiremiyorsan ve nefse dayalı sûn'î cilveleri fısıldıyorsan, o tecellîlere muhatap olman da mümkün degildir. Gönülden müteveccih olmak, çok samimi olmak esastır.

İnsan, zaaflarının farkında olursa, o zaaf Allah katında şefaatçi olur. Farkında olmak, zaaf ve kusuru şefaatçi kılmak için çok önemli bir adımdır.