Ayrılık acısı

Ayrılık acısı(Büyük bir zat için)

Büyüleyen gözleri, neşe veren sözleri
Hepsi de hayal oldu, ayrılık yaman oldu
Tatlı bakışlarının silinmiyor izleri
Dertliyim, görmeyeli, hayli bir zaman oldu

Kavuşmak düşüncesi ümidimi yitirdi
Dayanılmaz bu hasret, beni yaktı bitirdi
İnanılmaz noktaya, nasıl alıp getirdi,
Kalbimi zulmet bastı, gözüm kan revan oldu

Sarhoş gibi gezerim, aşkıyla bunca yıldır
Rabbim bu engelleri, artık yolumdan kaldır,
Ya beni öldür yahut kalbime huzur doldur
Karardı gündüz gecem, her anım hicran oldu

Korudum emanetini, asla yakıp yıkmadım
Onu kalbime koydum, yabancıya bakmadım
En yüce yâr olarak, dilimden bırakmadım
Merhametli sevgisi canıma canan oldu

Ayrılık zindan imiş, yüreğim kan ağlıyor,
Gözyaşım hiç durmuyor, ırmak gibi çağlıyor
Bu ayrılık ateşi, ciğerimi dağlıyor
Gökler nasıl karardı, her yer toz duman oldu

Hayaller film gibi, gelir geçer gözümden
Hasretlik çizgileri, okunuyor yüzümden
Allah için söz verdim, asla dönmem sözümden
Üzüntülü halime, ayrılık derman oldu

Bütün düşüncem odur, gönlüm onu anıyor
O tatlı hatıralar, gözümde canlanıyor
Halimden anlamayan, beni deli sanıyor
Diyorlar yazık buna, yıkıldı viran oldu

Benim gibi bir âşık, cihanda yok diyorum
Kimse böyle sevemez, itiraf ediyorum
Artık düştüm yollara, vuslata gidiyorum
Kalbim, korkunç dalgalı, koca bir umman oldu