Müminlerin Cesareti

Müminlerin Cesareti
Cesaret de diger pek çok kavram gibi din ahlakindan uzak bir toplumun içinde Kuran'daki anlamindan farkli algilanan ve yasanan kavramlardandir. Kuskusuz herkesin cesaret konusunda söyleyecegi birçok sey olabilir. Ancak bize her konuda oldugu gibi bu konuda da en dogru tanimlama Kuran'da yapilmaktadir.

Her insanin cesaret gösterdigi anlar olur, fakat insanlarin cesur davrandiklari konular, bu sekilde ulasmak istedikleri amaçlari ve gösterilen cesaretin sinirlari Kuran'da tarif edilenlerden oldukça uzaktir.

Cesaretin tarifinin yapilmasi istense, Kuran ahlakini ve Allah'in insanlara nasil bir cesaret tavsiye ettigini bilmeyen bir kisinin tarifiyle, bir Müslümanin tarifi elbette birbirinden farkli olacaktir. Müslüman cesareti Kuran'a göre degerlendirirken, pek çoklari seyrettikleri macera filmlerinin etkisinde kalarak kafalarinda canlandirdiklari bir kahraman modelini tarif edeceklerdir. Örnegin, filmlerde sik rastlanan, trafigin hizla aktigi bir otobanda ters istikamette gitmek seklinde bir hareket onlara göre çok büyük bir cesaret örnegidir.

Lisede okuyan ögrencilerin cesaret anlayislari ise daha farklidir. Ögretmenle kavga eden ögrenci arkadaslari tarafindan çok cesur olarak nitelendirilebilir. Asi davranan, kurallari yikmaya çalisan bir kisinin de çok cesur oldugu düsünülür. Örnegin; okula lacivert pantalonla gelmesi gerekirken yesil bir pantalonla gelen kisi, diger ögrencilere göre, büyük bir cesaret göstermistir. Sinavda kopya çekmek de bu tip kisilerin paylastiklari cahiliyeye ait kültür yapisi içerisinde bir cesaret örnegidir.

Cahiliye toplumunda bir is adami için cesaretin tanimi ise, ticari açidan bazi riskleri göze alabilmektir. Örnegin borsaya yüksek miktarda para yatirmak bu tür insanlar için bir cesaret örnegidir. Veya hiç denenmemis bir is alanina yatirim yapmak, en cesur insanlarin isidir.

Kisacasi din ahlakindan uzak toplumlarda her insan kendi yapisina, içinde bulundugu ortama göre cesareti farkli yorumlayabilmektedir. Bu insanlar için ölçü Kuran degil, sahsi prensip ve aliskanliklari oldugundan, her insanin cesaretten anladigi sey farkli olur. Örnegin; "mahalle kültürü" içerisinde cesaret, o yapiya has, farkli bir tanim kazanacaktir. Ve elbette bu kültürün yasandigi bir toplum kesiminde yapilan cesaret tarifi, sosyal geliri daha yüksek kisilerin yaptigi tarife göre oldukça farkli olacaktir. Bir ev kadininin cesaretten anladigiyla, bir politikacinin anlayisi da farklidir.

Bu tarz örnekleri toplumun muhtelif farkli kesimleri sayisinca çogaltmak mümkündür. Ama hepsinin kesistigi ortak nokta cesareti, alisilmisin disinda birtakim uç hareketleri yapmakla, toplumun genel kabullerinin disina çikmakla ayni anlamda algilamalaridir.

Kuran ahlakinin hakim olmadigi böyle bir yapi içinde, bu çarpik anlayisin bir siniri da yoktur. Bir hirsiz da kendini cesur olarak nitelendirecek, yaptigi isin oldukça cesaret isteyen bir is oldugunu savunacaktir. Çünkü Kuran'i ölçü almayan insanlarin onlarca, hatta yüzlerce ölçüsü vardir; herkes olaylari farkli açilardan degerlendirir ve farkli bir fikir ortaya atar. Herkes kendi fikrini mutlak dogru biliyor oldugu için de toplumda kaçinilmaz bir karmasa yasanir. Hiç kimse bir baskasinin fikrini asla begenmez. Kuran ahlakinin yasanmadigi bir toplumda, her konuda yalnizca kendi fikirlerini, deger yargilarini begenmekten kaynaklanan karisikliklar, çatismalar mutlaka bas gösterir.

Oysa Kuran'a göre hareket edildiginde, Allah'in bildirdigi en güzel ve en dogru olan tek bir ahlak modeli yasanir. Kuran'a göre gerçek cesaret ise, yukaridaki örneklerde sayilanlardan çok farklidir. Kuran'a göre gerçek cesaret, Allah'a güvenip dayanmaktan kaynaklanan, yasaminin her aninda tevekkül etmenin sonucu olarak gelisen bir karekter saglamligidir. Bu karakter saglamligi ile ilgili en güzel örnekleri de -ilerleyen bölümlerde anlatacagimiz gibi- Peygamberimiz (sav)'in yasaminda ve Allah'in Kuran'da örnek olarak gösterdigi diger peygamberlerin yasamlarinda görebiliriz. Kuran'da verilen örneklerden ögrendigimiz, cesaretin akilci bir cesaret olmasi gerektigidir. Allah insanlarin akillarini kullanmalarini buyurmus, akletmeyenler için de bir ayette söyle buyurmustur:

Allah'in izni olmaksizin, hiç kimse için iman etme (imkani) yoktur. O, akil erdiremeyenlerin üzerine igrenç bir pislik kilar. (Yunus Suresi, 100)

Akilci bir cesaret, basariya da ulasacaktir. Toplumun bazi kesimlerinde bilinen cesarette ise körü körüne bir "macera ruhu" hakimdir. Macera ruhuyla hareket eden ve delice bir cesaret gösteren insanlar bu kesim tarafindan büyük takdir görürler. Örnegin; tamamen yanmakta olan bir eve girip içeriden degerli esyalarini çikarmaya çalisan kisi oldukça cesur olarak degerlendirilebilir. Oysa bu kisi son derece tehlikeli ve akil disi bir is yapmaktadir. Takdir edilmesi degil, aksine engellenmesi, uyarilmasi gerekir. Nitekim insan hayati her türlü dünyevi metadan daha önemlidir.

Akil, cesaretin Kurani anlamda yasanmasindaki en önemli unsurdur. Akilli olmak ise Allah korkusunu yasamanin bir sonucudur. Allah Kendisi'nden geregi gibi korkanlara dogruyu yanlistan ayiracak bir anlayis verir. Allah korkusuyla artan bu anlayis, karsimiza çikan her durumda dogru seçenegi bulmamizi saglar. Bu gerçek Kuran'da söyle belirtilir:

Ey iman edenler, Allah'tan korkup-sakinirsaniz, size dogruyu yanlistan ayiran bir nur ve anlayis (furkan) verir, kötülüklerinizi örter ve sizi bagislar. Allah büyük fazl sahibidir. (Enfal Suresi, 29)

Akil, Kuran'da çok önemli bir konu olarak vurgulanmistir. Müminlerin bütün davranislarinda görülen akil, sergiledikleri cesaret örneklerinde kendini mutlaka gösterir. Müminin ortaya koydugu cesaret, duygusal bir hareket degildir. Belki kimi zaman büyük risklerin altina da girer, ama bunlar hiçbir zaman için ani bir duygusallik hissine kapilip, düsüncesizce yapilan eylemler seklinde olmaz. Her davranisinda oldugu gibi, ortaya koydugu bu davranisin temelinde de mutlaka akil vardir. Körü körüne akilsizca bir cesaret örnegi sergilemez.

Allah korkusu, her konuda oldugu gibi, bu konuda da son derece önemli bir kistastir. Allah korkusu olmayinca kisi rahatlikla insanlara zarar verecek davranislarda bulunabilmekte, kendi menfaatleri için baskalarinin haklarini çigneyebilmektedir. Bu kisilerin cesaret anlayislari Kuran'da bildirilen gerçek cesaret ile taban tabana zittir.

Bu zihniyete sahip insanlar, baskalarinin hakkini yiyerek menfaat saglamayi ve bunu yaparken kanunlara yakalanma riskini göze almayi cesaret olarak görebilirler. Karanlik islerini ayni anda yapabilmeyi ve hiç yakalanmadan zengin olabilmeyi cesaret zannederler. Pervasizca bu tür ahlaksizliklara yönelmeyi, kendi dünyevi çikarlari ugruna diger insanlara zulmetmekten çekinmemeyi, hiçbir otorite tanimamayi bir üstünlük olarak algilayabilirler. Oysa yeryüzünde karisiklik çikarmak, insanlara zulmetmek, insanlarin hakkini çignemek ve bunlara benzer davranislarin tümü Allah'in insanlari sakindirdigi, ayetleriyle men ettigi ve insanlara ahirette hesabini veremeyeceklerini bildirdigi çirkin davranislardir. Cesaret, ancak güzel ahlak ile birlikte olursa gerçek anlamini kazanir. Devletin ve yasalarin aleyhine gösterilen bir cesaret ise çirkin bir cesaret olup güzel ahlakla, Allah'in Kuran'da bildirdigi Müslüman modeliyle bagdasmamaktadir.

Cesaret Allah'in rizasini kazanmak için gösterilen bir tavirdir. Müminler Allah'in hosnutlugunu elde etmek maksadiyla canlarini ve mallarini gözden çikarirlar. Esasinda bu, inanan insanlar için sonradan alinan bir karar degildir. Inananlar bu karari "iman ettik" dedikleri anda vermislerdir:

Hiç süphesiz Allah, mü'minlerden -karsiliginda onlara mutlaka cenneti vermek üzere- canlarini ve mallarini satin almistir. Onlar Allah yolunda savasirlar, öldürürler ve öldürülürler; (bu) Tevrat'ta, Incil'de ve Kuran'da O'nun üzerine gerçek olan bir vaaddir. Allah'tan daha çok ahdine vefa gösterecek olan kimdir? Su halde yaptiginiz bu alisveristen dolayi sevinip-müjdelesiniz. Iste 'büyük kurtulus ve mutluluk' budur. (Tevbe Suresi, 111)

Bu karari ilk basta vermis olduklari için geriye sadece bunun geregini yerine getirecekleri firsatin önlerine çikmasi kalmistir. Gerçekte müminlerin gösterdikleri bu cesaret yalnizca Allah'in kendilerine emretmis oldugu davranistir. Bu yüzden müminler en büyük cesaret örneklerini gayet sogukkanli, tevekküllü ve korkusuzca sergilerler. Çünkü Allah'in hosnutlugunu kazanmak söz konusu oldugunda inanan bir kimsenin vazgeçemeyecegi ve göze alamayacagi hiçbir sey yoktur.

Zaten insana canini ve mallarini veren Allah'tir. Bunlari Kendi dilemesiyle insana verdigi gibi, yine istedigi zamanda ve istedigi sekilde geri almak da yine Allah'in tasarrufu altindadir. Ayrica unutulmamalidir ki, hiçbir sey insanin basina tesadüfen gelmez. Kuran ahlakini yasama konusunda, Allah adina cesur ve kararli davranan bir kimse kaderinde yazili olandan baskasini yasamaz. Bu da dünyada ve ahirette kendisi için en hayirli olandan baskasi degildir. Yani insan bir zorluk karsisinda cesaretli davrandiginda, o zorlugu yenmeye çalistiginda ne ile karsilasirsa karsilassin hepsinin sonucu kendisi için hayirlidir. Çünkü Allah Kuran'da inanan kullarinin islerini mutlak hayirla sonuçlandiracagini bildirmistir.

Gerçek cesaretin bize en güzel sekilde tarif edildigi Kuran'da, peygamberlerin ve onlari izleyen müminlerin hayatlarindan verilen örneklerde, Allah'i razi etmek için sergilenen cesaretin son derece üstün bir meziyet oldugu anlasilmaktadir.

Buraya kadar da gördügümüz gibi, Kurani bir cesareti toplumda yasanan örneklerden farkli kilan en önemli unsur "amaç"tir. Kuran incelendiginde cesaret kavraminin, halk arasinda bilinenlerin disinda çok farkli amaçlar içerdigi görülür. Kurani bir cesaretin amaci ne insanlarin takdirini, hayranligini toplamaktir, ne de kisinin kendi egosunu tatmin etmesidir; amaç sadece Allah'in hosnutlugunu kazanmaktir.

Elbette bu, toplumun yasadigi cesaret kavramiyla, Kurani cesaret arasinda büyük farkliliklarin olusmasina neden olur. Nitekim toplumun birçok kesiminde oturmus olan cesaret anlayisinda daha önce de belirttigimiz gibi "dünyevi hedefler" vardir; yani kisi herhangi bir konuda cesaret gösterirken ahirete yönelik bir amaç gözetmeden, dünyaya dair hesaplar yapmaktadir. Belki güzel ve faydali bir is yapiyordur, örnegin, aniden yola firlayan bir çocugu ezilmekten kurtariyordur; ama burada amaci kendi vicdanini rahatlatmaktir. Ya da topluluk önünde haksizliga ugrayan birinin hakkini savunuyordur. Davranisi güzeldir, ancak amaci oradakilerin takdirini kazanabilmektir. Oysa bu davranisi Allah Katinda geçerli kilacak olan, bu davranisin Allah'in hosnutlugunu kazanmak için yapilmasidir.

Nitekim bu gerçegi asla akillarindan çikarmayan Müslümanlarin cesaret gösterdikleri konular dünyevi amaçlara, çikarlara yönelik olmaz. Asla insanlar tarafindan "cesur bilineyim", "bana cesur desinler", "herkesin gözüne gireyim" gibi isteklerde de bulunmazlar. Allah için sergiledikleri cesareti Allah'in bilmesi onlar için yeterlidir.

harun yahya

Emeğine sağlık Hayrun-Nisa'cım ALLAH C.C Razı olsun...

Alıntı:

---

SiLa Nickli Üyeden Alıntı

Emeğine sağlık Hayrun-Nisa'cım ALLAH C.C Razı olsun...

---

sağol ablacım tşk ederim...