Seni hatırladığımda
Nice karanlık gecelerim aydınlığa gark olur.
Nice susamışlığım,kanar dudaklarımda.
Ne kadar solgun gül varsa,
Bahçelerde,Saksılarda, vazolarda,
Can gelir incecik dallarına.
Seni hatırladığımda,
Daha bir başka varırım bütün nimetlerin tadına.
Nefes alışıma,bende oluşuna daha çok kapılırım.
Cümle sıkıntılarımı unutur,sevinçten ve hazdan kuleler dikerim.
Seni hatırladığımda,
Yani sen olduğunda yanımda,
Çayın tadına,ekmeğin doyuruculuğuna,suyun azizliğine
Dostların samimiyetin daha çok kanarım.
Sen varsan eğer bende...
seni hatırladığımda,
Daha erken uyanırım sabahları,daha dinç daha zinde.
Dünyanın yükü vız gelir bana,cılız omuzlarımda,
Lakin volkan gibi kaynayan yüreğimden ışıklar süzülür,
Alemi aydınlatırcasına adete.
Seni hatırladığımda….
Ne gün zor gelir bana,neden geçim derdi,
Ne gam ne de tasa,bütün kederler ne kadar ağır bassa da,
Taşırım ey can,
seni hatırladığımda…
Sakın hatırımdan çıkma,sakın ırama,
Ben her şeye rağmen,seni hatırladığımda,
Bütün fırtınalara inat eserim aydınlık çağlara.
Ne zaman nede ayaklarımda ki kırılmaz pranga,
Vız gelir bana,
seni hatırladığımda.
Her çölde bir vaha bulurum,her derde bir şifa,
Her gönüle gözyaşı olurum,her terk edilmişe vefa,
Bütün yalan sevdalara,
Terk edilmiş aşıklara,
Teselli olurum seni hatırladığımda.
Unutturma kendini bana,ben ne kadar unutsam da.
Seher yelinde senden bir selam,kapımı araladığında,
Bana ait bütün birikmiş sevdalarıma,umutsuz aşklarıma,
Cepkenimde birikmiş misk kokulu hatıralara,
Dalarım seni hatırladığımda.
Her günün bir sonu olduğunu,her gecenin sabahı,
Her hasretin vuslatı,her derdin dermanı,
Bütün bilinmez kirleri yıkayan ırmağı,
Bulurum seni hatırladığımda.
