Yine esti bana dağlardan gelen Şehadetin rüzgârı…
Şeyh Şamil’in mücadelesini kazımak istiyorum dağlara..Şamil’in aşkını..
O basit aşk masallarıyla büyüyenler, Ferhat ile Şirin’in sevdasını yüceltenler
Bir bilseler gerçek aşkın ne olduğunu,
Bir bilseler…
Şehadetin tutkusunu!
Ve Kafkas dağlarının soğuğunu hissediyorum…
Üşüyorum…
Elim kolum bağlı ya üşüyorum…
Sıcak odamda üşüyorum…
Utanıyorum! Sıcak odamda otururken..
Biliyorum çünkü Mücahidin dağlarda nasıl üşüdüğünü..
Ama sonra Firdevs’i düşündüğünü..
Ve sonra birden nasıl ısındığını! Şehadetin onu nasıl ısıttığını..
Mücahidin aşkını hissediyorum kalbimde.Altından ırmaklar akan cennetin aşkını..Ve esiyor işte Şamil fırtınası… Esiyor dağlarda… Kazıyor dağlara :
MÜCADELEYİ, TUTKUYU!
Sen, Kafkasyalım! Yüreğim nasıl acıyor Kafkasyalım..
Bir bilsen… Nasıl bir acı..
Rüyada görmek,hayal etme… .Hayallerini hep aynı şeyle süslemek..
Uyandığında ‘rüyaymış’ diyip,yine gark olmak umutsuzluğa..
Nasıldır bilir misin Kafkasyalım! Bir gün ulaşacağının umuduyla yaşamak..
Sen ey masallarla büyümüş! Haykırıyorum sana..
Gerçek aşk bu işte..Budur gerçek!
Sevgiliye Çeçenya’da varmak..Kanın orada toprağa düşmesi..
Sadullayev’in kanını gördün mü masalcı? Bak kanı ALLAH yazıyor..Kanı bile ALLAH diyor..
Aşk bu işte..Ve özlemle anıyorum Şamil Basayev’i..Hasretle..Şamil fırtınası bu işte !
Buldu şimdide Bsayev’i.Unutmam, Unutturmam Seni! Ey kuşanmış şehadeti…
Rüzgâr olup es buralarda, görsünler masalcılar gerçek sevgiyi… Hissetsin…
Ve Cahar Dudayev’i özlüyorum…
Hani şu cihadı alnının çatına vuran. Hani her sabah şehadetle süsleyen duasını!
Sonra aşkına kavuşan… KAFKASYALIM! Yolun Yolumdur Çeçenya’lım…
Ve and içiyorum yine..
Aşkımı canımla ispatlayacağıma söz veriyorum! Duysun tüm dünya!
Duysun âlem!
Kazımak istiyorum dağlara. ‘Dağlar Ferhatı değil Şamili hatırlar!’
Duyun ey insanlar!
Kavuşmakta mutluluk var… Şehadette aşk var !‘Mücahide/ Sümeyye’
